Катэхі́зіс (з лац.: catechēsis ад стар.-грэч.: κατηχισμός (павучанне, навучанне) ← стар.-грэч.: κατηχεῖν (усяляць, гучаць у адказ) = κάτω (уніз) + ήχου (гук) — афіцыйны веравызнальны дакумент якой-небудзь канфесіі, абвяшчальнае навучанне, кніга, якая змяшчае асноўныя становішчы хрысціянскага (не абавязкова) веравучэння, часта выкладзеныя ў выглядзе пытанняў і адказаў.
Катэхізіс утрымлівае адказы на найбольш тыповыя багаслоўскія пытанні і пачатковую багаслоўскую адукацыя перад хрышчэннем. Катэхізісы праваслаўных, каталікоў і пратэстантаў адрозніваюцца па прычыне адрозненняў у іх веравызнаннях. Ёсць адмысловыя дзіцячыя катэхізісы — спрошчаныя. Не любяць выкарыстоўваць катэхізісы анабаптысцкія канфесіі (тыя, хто не хрысцяць немаўлятаў) — баптысты, адвентысты, харызматы, пяцідзясятнікі, «царква Хрыста», мармоны і інш. Аднак у Сведак Іеговы ёсць катэхізіс з выразным указаннем біблейскіх вершаў, у якіх неабходна самастойна знайсці адказы перад гутаркай на хрышчэнне.
У пераносным сэнсе слова «катэхізіс» часам скарыстоўваецца для абазначэння твора, напісанага ў форме пытанняў-адказаў, ці сімвала веры, зборніка нейкіх непарушных прынцыпаў.
Навучанне асновам веры па катэхізісе (напрыклад у перыяд абвяшчэння) завуць катэхезай.
Катэхізіс на Вікісховішчы |