wd wp Пошук: ⬜

Даталіт

Даталі́т[1] — мінерал падкласа борасілікатаў, гідраксіборасілікат кальцыю Ca B Si O4(OH). Прымесі марганцу, магнію, алюмінію, жалеза [2]. Упершыню апісаны ў 1806 годзе дацка-нарвежскім геолагам Йенсам Эсмаркам (Jens Esmark)[3].

Крышталізуецца ў манакліннай сінгоніі. Утварае крышталі, зярністыя і шчыльныя агрэгаты, радыяльна-прамянёвыя выдзяленні і нацёкі. Колер белы да бясколернага, часам з зеленаватым, зеленевата-блакітным, жаўтаватым, шараватым, чырванаватым адценнем. Бляск шкляны, смаляны. Цвёрдасць 5—5,5 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2,8—3 г/см³. Крохкі. Раскладаецца ў салянай кіслаце.

Паходжанне і радовішчы

Даталіт — другасны матэрыял вывергнутых магматычных парод пераважна асноўнага складу[2]. Запаўняе пустэчы ў туфах, шырока распаўсюджаны ў вапняковых скарнах і гідратэрмальных жылах[2]. Сустракаецца разам з аксінітам, гранатамі, данбурытам, кальцытам, прэнітам, цэалітамі [4]. Радовішчы ў Аўстрыі, Германіі, ЗША, Мексіцы, Нарвегіі, Расіі (Дальнягорск, Прыморскі край), Японіі [2][4].

Выкарыстанне

Даталіт выкарыстоўваецца ў якасці руды на бор. Таксама другарадны вырабны матэрыял у ювелірнай справе.

Зноскі

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6: Дадаізм — Застава.
1 2 3 4 Датолит // Каталог Минералов(руск.)
↑ Datolite // mindat.org and the Hudson Institute of Mineralogy(англ.)
1 2 Датолит // Кристаллов.net(руск.)

Літаратура

Бардон У. Я. Даталіт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6: Дадаізм — Застава. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6), ISBN 985-11-0035-8. — С. 62.

Спасылкі

Датолит // Каталог Минералов(руск.)
Датолит // Кристаллов.net(руск.)
Datolite Mineral Data // Mineralogy Database(англ.)
Datolite // mindat.org and the Hudson Institute of Mineralogy(англ.)