Даві́д Сарно́ў (англ.: David Sarnoff, руск.: Дави́д Сарно́в, Дэ́вид Сарно́фф; 27 лютага 1891, Узляны, Ігуменскі павет, Мінская губерня, цяпер Пухавіцкі раён, Мінская вобласць — 12 снежня 1971) — амерыканскі сувязіст і бізнесмен беларускага яўрэйскага паходжання, адзін з заснавальнікаў радыё- і тэлевяшчання ў ЗША.
Нарадзіўся ў мястэчку Узляны Ігуменскага павета Мінскай губерні (цяпер вёска Пухавіцкага раёна Мінскай вобласці) у яўрэйскай сям’і Абрама і Ліі Сарновых. У 1900 годзе Давід Сарноў эміграваў у ЗША.
З 1906 года працаваў у «Кампаніі бесправаднога тэлеграфа Марконі» (Нью-Ёрк). 14 красавіка 1912 года прыняў радыётэлеграму аб крушэнні лайнера «Тытанік» і трое сутак падтрымліваў сувязь з выратавальнікамі.
З 1919 года працаваў у Радыёвяшчальнай карпарацыі Амерыкі (RCA), з 1922 года — віцэ-прэзідэнтам, з 1930 года — прэзідэнтам, у 1947—1970 гадах — старшынёй савета дырэктараў. У 1926 годзе заснаваў Нацыянальную радыёвяшчальную кампанію (NBC). 3 пачатку 20-ых гадоў з’яўляўся саветнікам 10 прэзідэнтаў ЗША.
Давід Сарноў арганізаваў рэгулярнае тэлевяшчанне ў ЗША (з 1939 года). Пад яго кіраўніцтвам створана сістэма каляровага тэлебачання, сумяшчальная з чорна-белай (1949), зроблены запіс тэлеперадачы на магнітную відэастужку (1956), зняты першы тэлевізійны мастацкі фільм (1964).
Удзельнічаў у стварэнні сістэм касмічнай сувязі, камп’ютарызацыі ЗША. Міжнародны інстытут інжынераў-электрыкаў заснаваў прэмію яго імя за дасягненні ў галіне электронікі (1959).
Давід Сарноў быў ганаровым доктарам Калумбійскага, Нью-Ёркскага і іншых універсітэтаў, брыгадным генералам (1944).
Пахаваны ў маўзалеі на могілках Кенсіка ў Вальхале (штат Нью-Ёрк).