wd wp Пошук:
    ⬜

    Віктар Васілевіч Ягадніцкі

    У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ягадніцкі. Віктар Васілевіч Ягадні́цкі (нар. 5 лістапада 1936, в. Раманаўка, Семяціцкі раён, Беластоцкая вобласць, цяпер Польшча) — беларускі архітэктар.

    Біяграфія

    Скончыў у 1961 годзе Беларускі політэхнічны інстытут. Галоўны архітэктар г. Джэзказган (Казахстан; 1961—1966), галоўны архітэктар праектаў, галоўны архітэктар майстэрні Закарпацкага філіяла Дзіпраграда г. Ужгарад (1966—1971), кіраўнік групы ў інстытуце «Мінскпраект» (1971—1974), з 1974 года начальнік Упраўлення па будаўніцтве і архітэктуры Віцебскага аблвыканкама[1].

    Пасля працаваў галоўным спецыялістам па архітэктуры ў інстытутах «Віцебскграмадзянпраект», «Віцебсксельбудпраект», выкладаў у Віцебскім дзяржаўным тэхнічным каледжы[2].

    Член Саюза архітэктараў СССР з 1966 года[3]. Старшыня Віцебскай абласной арганізацыі Саюза архітэктараў БССР[1]. Член КПСС з 1975 года. Пражывае ў г. Віцебск[3].

    Творчасць

    Аўтавакзал «Усходні»

    Асноўныя работы: рэстаран «Верхавіна» ў Кіеве (1967), гасцініца «Дружба» (1971), музей народнага дойлідства ў г. Ужгарад (1969), аўтавакзал «Усходні» у Мінску (1982, у сааўтарстве), Дом Саветаў[d] у Глыбокім (1979, у сааўтарстве з І. Панамаровым, Р. Махмутавым[3]), помнік Віцебскія «вароты» (1977, з У. І. Чарняўскім)[1], Помнік вызваліцелям у Оршы (1978)[4], Музей партызанскай славы ў пас. Ушачы Віцебскай вобласці (1983), піянерскі лагер у Шумілінскім раёне (1980)[1], помнік А. С. Пушкіну (1989, І. Казак)[1], помнік дзецям Шмырова (Бацька Мінай) у г.п. Сураж (1984)[3], помнік Ефрасінні Полацкай у дворыку БДУ (1999, скульптар Ігар Голубеў)[1].

    Узнагароды

    Узнагароджаны сярэбраным медалём ВДНГ СССР (1978)[3].

    Зноскі

    1. 1 2 3 4 5 6 Ягадніцкі Віктар Васілевіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
    2. ↑ Ушел мудрец, наставник, вожак…
    3. 1 2 3 4 5 Ягодницкий Виктор Васильевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1.(руск.)
    4. ↑ Г. І. Дулеба 100. Помнік вызваліцелям // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Віцебская вобласць / АН БССР, Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.— Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя, 1985,— 496 с., іл.

    Літаратура

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (23):
    Катэгорыя·Супрацоўнікі Віцебсксельбудпраекта
    Катэгорыя·Архітэктары XX стагоддзя
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1936 годзе
    Катэгорыя·Архітэктары Беларусі
    Катэгорыя·Асобы
    Катэгорыя·Узнагароджаныя срэбраным медалём ВДНГ
    Катэгорыя·Супрацоўнікі Мінскпраекта
    Катэгорыя·Выпускнікі БНТУ
    Катэгорыя·Супрацоўнікі Віцебскграмадзянпраекта
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў Семятыцкім павеце
    Катэгорыя·Члены КПСС
    Катэгорыя·Архітэктары Ужгарада
    Катэгорыя·Архітэктары Глыбокага
    Катэгорыя·Члены Беларускага саюза архітэктараў
    Катэгорыя·Архітэктары Жэзказгана
    Катэгорыя·Архітэктары Мінска
    Катэгорыя·Асобы, чыя дата смерці не вызначана
    Катэгорыя·Члены Саюза архітэктараў СССР
    Катэгорыя·Нарадзіліся 5 лістапада
    Катэгорыя·Архітэктары паводле алфавіта
    Катэгорыя·Артыкулы пра архітэктараў без ілюстрацый на Вікісховішчы
    Катэгорыя·Артыкулы пра архітэктараў без партрэтаў
    Катэгорыя·Архітэктары Кіева