Біручы Востраў
.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Біру́чы Во́страў (укр.: Бирючий Острів) — паўвостраў (да 1929 г. — востраў) у заходняй частцы Азоўскага мора. Уваходзіць у склад Херсонскай вобласці Украіны. Агульная плошча — 89,21 км².
Геаграфія
Біручым Востравам называюць шырокі ўскраек Фядотавай касы. Да 1929 г. ён быў аддзелены ад касы вузкай пратокай і ўяўляў сабою востраў. Знаходзіцца ў 15 км на паўднёвы ўсход ад Генічаска, у 190 км на паўднёвы ўсход ад Херсона, у 587 км ад Кіева і 1015 км ад Мінска. Найбольшая даўжыня — 24 км. Найбольшая шырыня — 5 км.
Біручы Востраў уяўляе сабою вяршыню падняцця дна Азоўскага мора, пакрытага суглінкамі, глеістымі адкладаннямі і пяску з ракавінак марскіх малюскаў. Заходні бераг спадзісты, са шматлікімі залівамі і азёрамі з салёнай вадой. Бліжэй да паўднёвага берага, маецца крыніца пітной вады.
Прырода
Глебы паўвострава адрозніваюцца засоленасцю, таму флора тут бедная — усяго 308 відаў раслін, многія з якіх былі завезены чалавекам. Пераважаюць зараснікі палыну, чарота, трыснёга. Распаўсюджаны насаджэнні лоха, які выдатна расце на мясцовых глебах і не аб’ядаецца аленямі.
Фаўна значна больш багатая — 250 відаў. У 1923 г. на тэрыторыі Біручага Вострава быў створаны запаведнік. З Асканіі-Новы былі завезены капытныя жывёлы. У 1993 г. паўвостраў насялялі 830 аленяў, 1425 ланяў, 987 муфлонаў, 37 куланаў. У нашы дні таксама жывуць лісы, зайцы, янотападобныя сабакі. На Біручым Востраве шмат птушак.
Гісторыя
Назва Біручага Вострава паходзіць або ад мясцовай дыялектнай назвы ваўкоў, якія сустракаліся на ім у мінулым, або ад самотных жыхароў-бірукоў. У XIX ст. Біручы Востраў быў населены рыбакамі. У 1878 г. пабудаваны маяк (у 1957 г. перабудаваны). У 1923 г. Біручы Востраў увайшоў у склад запаведніка, аднак насельніцтва працягвала жыць на ім. У 1930-ых гг. налічвалася каля 40 двароў.
У гады II Сусветнай вайны паўвостраў быў акупаваны румынскімі і нямецкімі салдатамі. Вызвалены ў выніку дэсантнай аперацыі ў 1942 г. Насельніцтва пакінула паўвостраў у 1969 г. пасля затаплення пасёлка Азоўскім морам.
У 1993 г. Біручы Востраў увайшоў у склад Азова-Сівашскага нацыянальнага прыроднага парка. 17 верасня 2003 г. на ім адбылася сустрэча прэзідэнта Украіны Л. Д. Кучмы з прэзідэнтам Расіі У. У. Пуціным, падчас якой абмяркоўвалася праблема размежавання ў Азоўскім моры і Керчанскім праліве.
Спасылкі
Тэмы гэтай старонкі (5):Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Паўвостравы Украіны
Катэгорыя·Вікіпедыя·Карткі з састарэлым фарматам каардынат
Category:%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%96 %D0%B7 %D0%BA%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%96
Катэгорыя·Паўвостравы паводле алфавіта