У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Калінін.
Барыс Пятровіч Калінін (1913—1943) — малодшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Барыс Калінін нарадзіўся 20 ліпеня 1913 года на станцыі Пярлоўская (цяпер — Мыцішчанскі раён Маскоўскай вобласці). Скончыў сем класаў школы і Ленінградскі тэхнікум малочнай прамысловасці. Жыў у Маскве, працаваў спачатку рабочым, затым брыгадзірам Маскоўскага малаказавода № 2. Пасля заканчэння Маскоўскіх курсаў майстроў сацыялістычнай працы працаваў начальнікам цэха. У 1935—1936 гадах служыў у Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі. У жніўні 1941 года Калінін паўторна быў прызваны ў армію. З кастрычніка таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Удзельнічаў у абарончых баях 1941 года. У 1942 годзе Калінін скончыў Падольскае артылерыйскае вучылішча. Ужо ў якасці афіцэра ўдзельнічаў у Сталінградскай бітве, вызваленні Украінскай ССР. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы лейтэнант Барыс Калінін камандаваў агнявым узводам 45-міліметровых гармат 53-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 15-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
У канцы верасня 1943 года ўзвод Калініна паспяхова пераправіўся праз Днепр у раёне вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за плацдарм на яго заходнім беразе. 2-5 кастрычніка ён удзельнічаў у вызваленні населеных пунктаў Зладзееўка, Вільямаўка, Пасудава. У баі за Пасудава артылерысты ўзвода Калініна сарвалі нямецкую контратаку. У тым баі Калінін атрымаў цяжкае раненне, ад якога памёр 10 кастрычніка 1943 года. Пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Піліпча Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 снежня 1943 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства» гвардыі малодшы лейтэнант Барыс Калінін пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі[1].