Пасу́дава[1] (трансліт.: Pasudava, руск.: Посудово) — былая вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіла ў склад Камарынскага пасялковага савета. Чыгуначная станцыя (на лініі Оўруч — Палтава)
Пасля катастрофы на Чарнобыльскай АЭС і радыяцыйнага забруджвання жыхары (73 сем’і) пераселены ў 1986 годзе ў чыстыя месцы. Ліквідавана 20 жніўня 2008 года[2].
У 45 км на поўдзень ад Брагіна, 164 км ад Гомеля, на тэрыторыі Палескага радыяцыйна-экалагічнага запаведніка; 1 км ад дзяржаўнай мяжы з Украінай.
Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Камарын — Брагін. Планоўка складаецца з ледзь выгнутай працяглай вуліцы, блізкай да мерыдыянальнай арыентацыі, на ўсход ад якой праходзіць такой жа арыентацыі меншая па памеры вуліца. Забудова драўлянымі хатамі сядзібнага тыпу.
Выяўленае археолагамі гарадзішча ранняга жалезнага веку (мясцовая назва Мястэчка, 3-4 км на поўнач ад вёскі, ва ўрочышчы Куркова) сведчыць пра засяленне гэтых месцаў з даўніх часоў. Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVIII стагоддзя. Пасля 2-га падзела Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1811 годзе 2 вёскі — Пасудава Верхняе і Пасудава Ніжняе, якія пазней аб’ядналіся, валоданне Ракіцкіх. У 1850 годзе валоданне Новікаўскага. Паводле перапісу 1897 года ў Савіцкай воласці Рэчыцкага павета Мінскай губерні; побач знаходзіліся 2 аднайменных фальварка.
З 8 снежня 1926 года па 30 снежня 1927 года цэнтр Пасудавіцкага сельсавета Камарынскага раёна Рэчыцкай, з 9 чэрвеня 1927 года Гомельскай акруг.
Дзейнічала пачатковая школа. Пасля пабудовы ў 1927 годзе чыгункі Чарнігаў — Оўруч пачала працаваць чыгуначная станцыя. У 1930 годзе арганізаваны калгас «Дзень калектывізацыі», меліся 2 вятракі і гамарня.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў баі за вёску ў 1943 годзе адрозніліся камандзір кулямётнага разліку Е. Сіхімаў, наводчык прылады А. Г. Казлоў і камандзір аддзялення І. А. Юсупаў — усім ім прысвоена званне Героя Савецкага Саюза).
У 1959 годзе ўваходзіла ў склад саўгаса «Пасудава» (цэнтр — вёска Залессе).
Да 8 студзеня 1987 года вёска ўваходзіла ў склад Калыбанскага сельсавета[3], да 13 снежня 1991 года — у склад Гдзенскага сельсавета, пасля — у адміністрацыйным падпарадкаванні Камарынскага пассавета.