У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ніканаў.
Андрэй Рыгоравіч Ніканаў (1901—1944) — падпалкоўнік Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Андрэй Ніканаў нарадзіўся 19 жніўня 1901 года ў сяле Белазёркі (цяпер — Краснаярскі раён Самарскай вобласці). Пасля заканчэння пачатковай школы працаваў у сельскай гаспадарцы. У 1919 годзе Ніканаў пайшоў на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1926 годзе ён скончыў пяхотную школу, у 1938 годзе — Маскоўскае ваенна-гаспадарчае вучылішча. З ліпеня 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1].
Да кастрычніка 1943 года падпалкоўнік Андрэй Ніканаў камандаваў 685-м стралковым палком 193-й стралковай дывізіі 65-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро. 15 кастрычніка 1943 года полк Ніканава паспяхова пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Каменка Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і захапіў плацдарм на яго заходнім беразе, утрымаўшы яго для наступу асноўных сіл.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года за «ўмелае камандаванне палком, узорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» падпалкоўнік Андрэй Ніканаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 1025[1].
30 студзеня 1944 года Ніканаў загінуў у баі. Пахаваны ў брацкай магіле ў горадзе Калінкавічы Гомельскай вобласці Беларусі[1].
Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга і Айчыннай вайны 1-й ступені[1].
У гонар Ніканава перайменавана вёска Рылавічы (Ніканава) Калінкавіцкага раёна і названа вуліца ў Калінкавічах.