У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Скурко. Андрэ́й Гена́дзевіч Скурко́ (нар. 12 сакавіка 1978, Крывічы Мядзельскі раён) — рэдактар газеты «Наша Ніва», палітычны зняволены.
Скончыў філалагічны факультэт БДУ па спецыяльнасці «Беларуская філалогія». Аўтар «Нашай Нівы» з 1998 года, з 2000 года намеснік галоўнага рэдактара. У 2006 годзе абраны намеснікам старшыні Беларускага ПЭН-Цэнтра. Выйшаў з яго ў 2019 годзе[1].
З 1 снежня 2006 года да 2017 года галоўны рэдактар тыднёвіка «Наша Ніва»[2]. Пасля перадачы паўнамоцтваў Ягору Марціновічу стаў кіраўніком аддзела рэкламы і маркетынгу «Нашай Нівы» і сцэнарыстам дзіцячага часопіса «Асцярожна: дзеці!».
8 ліпеня 2021 года разам з іншымі журналістамі «Нашай Нівы» быў арыштаваны нібыта за арганізацыю пратэстаў[3][4]. 12 ліпеня 2021 года сумеснай заявай дзесяці арганізацый, у тым ліку Праваабарончага цэнтра «Вясна», Беларускай асацыяцыі журналістаў, Беларускага Хельсінскага камітэта, Беларускага ПЕН-цэнтра, быў прызнаны палітычным зняволеным[5][6].
Па заканчэнні трох сутак арышту абвінавачванне за падрыхтоўку пратэстаў не было высунутае, але затрыманне было працягнутае паводле ч. 2 арт. 216 КК («Нанясенне маёмаснай шкоды без прыкмет раскрадання»)[7]. Праваабарончы цэнтр «Вясна» паведаміў, што рэдактараў «Нашай Нівы» трымаюць за кратамі за нібыта нявыплату камунальных паслуг на суму 3500 BYN[7]. Увесь час зняволення ў ізалятары на Акрэсціна рэдактары «Нашай Нівы», як і іншыя палітычныя вязні, сядзелі без зменнай бялізны, перадачаў. Ім не выдавалі матрасаў і пасцельнай бялізны, яны спалі на доле або голых металічных ложках[8].
21 ліпеня 2021 года пераведзены ў СІЗА-1 Мінску[9]. Скурко, які хварэе на дыябет, 13 дзён не атрымліваў неабходнага, яму была дыягнаставана пнеўманія[10].
15 сакавіка 2022 года Андрэй Скурко і Ягор Марціновіч атрымалі па два з паловай гады калоніі за нявыплату камунальных паслуг[11].
Жанаты з Паўлінай Скурко. У шлюбе гадуе сына[12].