У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Цітоў.
Аляксей Цімафеевіч Цітоў (1912, Гнязділаўка, Смаленская губерня — 28 верасня 1943 г., Брагінскі раён) — палкавы інжынер 221-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту, гвардыі старшы лейтэнант, Герой Савецкага Саюза.
Нарадзіўся ў 1912 годзе ў вёсцы Гняздзілаўка (цяпер — Спас-Дземенскага раёна Калужскай вобласці). З 1927 года жыў у горадзе Енакіева Данецкай вобласці Украіны. Адукацыя сярэдняя. Працаваў горным майстрам на шахце «Чырвоны Кастрычнік» камбіната «Арджанікідзэвугаль».
У Чырвонай Арміі з 1941 года. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны са жніўня 1941 года. Ваяваў на Паўднёвым, Бранскім і Цэнтральным франтах. Прымаў удзел у абароне Кіева, Сталінградскай бітве. Член ВКП(б) з 1943 года.
Палкавы інжынер 221-га гвардзейскага стралковага палка гвардыі старшы лейтэнант Аляксей Цітоў пры фарсіраванні палком Дняпра 28 верасня 1943 года ў раёне вёскі Вялле Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі кіраваў пабудовай плытоў з лодак і падручнага матэрыялу. Затым пад агнём праціўніка перапраўляў байцоў, якія захапілі плацдарм на правым беразе ракі. Гвардыі старшы лейтэнант Аляксей Цітоў загінуў у гэтым баі.
Пахаваны ў брацкай магіле у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм гвардыі старшаму лейтэнанту Цітову Аляксею Цімафеевічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза[1].
Узнагароджаны ордэнамі Леніна, Айчыннай вайны 2-й ступені, Чырвонай Зоркі, медалямі «За адвагу», «За абарону Сталінграда».