wd wp Пошук: ⬜

Акадэмізм

Акадэмізм (фр.: académisme) — кірунак у еўрапейскім жывапісе XVII—XIX стагоддзяў. Акадэмізм вырас на прытрымліванні вонкавых форм класічнага мастацтва. Паслядоўнікі характарызавалі гэты стыль як развагу над формай мастацтва старажытнага антычнага свету і Адраджэння.

Акадэмізм дапамагаў кампаноўцы аб’ектаў у мастацкім утварэнні, увасабляў у сабе традыцыі антычнага мастацтва, у якіх ідэалізаваны выява натуры, кампенсуючы пры гэтым норму прыгажосці.

Да прадстаўнікоў акадэмізму адносяць Жана Энгра, Аляксандра Кабанеля, Вільяма Бугеро ў Францыі і Фёдара Бруні, Аляксандра Іванава, Карла Брулова ў Расіі.

Паняцце акадэмізму ў наш час атрымала дадатковае значэнне і стала выкарыстоўвацца для апісання прац мастакоў, якія маюць сістэматычную адукацыю ў вобласці візуальных мастацтваў і класічныя навыкі стварэння твораў высокага тэхнічнага ўзроўня. Тэрмін «акадэмізм» цяпер часта адносіцца да апісання будовы кампазіцыі і тэхнікі выканання, а не да сюжэту мастацкага твора. У шырокім сэнсе панятак тлумачыцца і як любая кананізацыя, ператварэнне ў бясспрэчную норму ідэалаў мастацтва папярэдніх гістарычных эпох.

У апошнія гады ў заходняй Еўропе і ЗША ўзрасла цікавасць да акадэмічнага жывапісу XIX стагоддзя і да яе развіцця ў XX стагоддзі.

Мастакі — акадэмісты

Галерэя акадэмізму

«Жанна д’Арк на каранацыі Карла VII»,
Жан Энгр, 1854
«Летні поўдзень на возеры»,
Жан Жэром, 1895
«Пераход Напалеона праз Альпы»,
Поль Дэларош, 1848
«Напалеон, які адступіў у Фантэнбло»,
Поль Дэларош, 1845
«Продаж рабыні»,
Жан Жэром
«Клеапатра»,
Аляксандр Кабанель, 1887
«Німфы»,
Уільям Бугро, 1878
«Нараджэнне Венеры»,
Уільям Бугро, 1879

Крыніцы

Art and the Academy in the Nineteenth Century. (2000). Denis, Rafael Cordoso & Trodd, Colin (Eds). Rutgers University Press. ISBN 0-8135-2795-3
L’Art-Pompier. (1998). Lécharny, Louis-Marie, Que sais-je?, Presses Universitaires de France. ISBN 2-13-049341-6
L’Art pompier: immagini, significati, presenze dell’altro Ottocento francese (1860-1890). (1997). Luderin, Pierpaolo, Pocket library of studies in art, Olschki. ISBN 88-222-4559-8
G. Planche, Études sur l’école française, Paris 1855
A. Celebonovic, Peinture kitsch ou réalisme bourgeois, Paris 1974
Ph. Jullian, Le nu 1900, Paris 1976
Ph. Jullian, Les Orientalistes. La vision de l’Orient par les peintres européens au XIX siècle, Fribourg 1977
M. Thévoz, L’académisme et ses fantasmes, Paris 1980
J. Harding, Les peintres pompiers. La peinture académique en France de 1830 à 1880, Paris 1980
J. Laurent, Art et pouvoir en France de 1973 à 1981. Histoire d’une démission artistique, Saint-Étienne 1982
N. Pevsner, Le accademie d’arte, Torino 1982
P. Valéry, Scritti sull’arte, Milano 1984
J. Thuillier, Peut-on parler d’une peinture «pompier»?, Paris 1984
Ph. Grunchec, Le concours d’esquisses peintes, 1816-1863, Paris 1986
C. Ritzenthaller, L’École des Beaux-Arts: les Pompiers, Paris 1987
M. Haddad, La divine et l’impure. Le nu au XIXe siècle, Paris 1990
G. Néret, L’érotisme en peinture, Paris 1990
P. Luderin, L’art pompier. Immagini, significati, presenze dell’altro Ottocento francese (1860-1890), Firenze 1997 ISBN 88-222-4559-8
L. M. Lecharny, L’art pompier, Paris 1998 ISBN 2-13-049341-6
Молева Н. Белютин Э. «Педагогическая система Академии художеств 18 века» (Петербургской), М, «Искусство», 1956

Спасылкі

Rehs Galleries
Academic art Academic art Movement
Dahesh Museum, NY foremost museum on Academic Art
James Panero, “The new old school”
Art Renewal Center Самы вялікі музей анлайн акадэмічнага жывапісу

Тэмы гэтай старонкі (2):
Катэгорыя·Стылі жывапісу
Катэгорыя·Мастацкія кірункі