wd wp Пошук: ⬜

Урбан III

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Урбан III (лац. Urbanus PP. III (свецкае імя: Уберта Крывелі італ. Uberto Crivelli); (каля 1120, Мілан — 20 кастрычніка 1187, Ферара) — Папа Рымскі з 25 лістапада 1185 да 20 кастрычніка 1187.

Уберта нарадзіўся каля 1120 года ў Куджона і паходзіў з шляхетнай міланскай сям’і Крывелі. Атрымаў багаслоўскую адукацыю ў Балонні. У 1162 годзе разам з сям’ёй, якая падтрымлівала гвельфаў, быў выгнаны з Мілана Фрыдрыхам Барбаросам і з’ехаў у Францыю. У Францыі стаў архідыяканам Буржскага сабора, пасля свайго вяртання ў Мілан быў спачатку канонікам, а затым архідыяканам Міланскага сабора. 9 мая 1185 года стаў архібіскупам Мілана. Пасля смерці Луцыя III, гэта значыць 25 лістапада 1185 года, Уберта быў у той жа дзень абраны Папам і прыняў імя Урбан III.

Галоўнай праблемай Урбана III быў канфлікт з імператарам Фрыдрыхам Барбаросам, які разгарэўся з новай сілай пры яго папярэдніку Луцыі III. Адной з прычын канфлікту была адмова Фрыдрыха вярнуць Святому Прастолу Таскану, адпісаную Папе Мацільдай Тасканскай; іншай — сітуацыя з каранацыяй Генрыха Гогенштаўфена.

Імператар настойваў на каранацыі жалезнай каронай свайго сына Генрыха; каранацыя традыцыйна павінна была адбыцца ў Мілане, а Урбан III, які займаў міланскую кафедру пры Луцыі III і захаваў яе за сабой пасля абрання на папскі прастол, адмаўляўся правесці цырымонію. 27 студзеня 1186 года ў міланскай базіліцы Святога Амуросія Генрых Гогенштаўфен ажаніўся з патэнцыйнай спадчынніцай Сіцылійскага каралеўства Канстанцыяй, пасля чаго патрыярх Аквілеі каранаваў Генрыха як караля Італіі. Каранацыя без папскага дазволу, здзейсненная патрыярхам па-за ўласнай дыяцэзіяй, у дыяцэзіі, якая ўзначальвалася самім Папам, выклікала рэзкую рэакцыю Урбана III. Патрыярх Аквілеі і ўсе біскупы, якія ўдзельнічалі ў цырымоніі, былі адлучаны ад Царквы.

Гэтак жа рашуча Урбан III дзейнічаў пры вырашэнні праблемы падвойных выбараў трырскага архібіскупа, якая ўзнікла пры яго папярэдніку: імператар ужо дараваў інвестытуру Рудольфу, а Папа пасвяціў у архібіскупы і ўзвёў у сан кардынала іншага кандыдата — Фальмара. Урбан III спадзяваўся на падтрымку сабору германскіх епіскапаў, але яны прынялі бок Фрыдрыха і ў сваім пасланні да Папы прасілі аказаць справядлівасць імператару.

У 1187 годзе канфлікт дасягнуў апагею: Фрыдрых Барбароса блакіраваў альпійскія перавалы, перашкаджаючы Папу наладжваць сувязі з магчымымі прыхільнікамі ў Германіі, а Генрых Гогенштаўфен адкрыта вёў перамовы з рымскім сенатам. Урбан III заклікаў імператара паўстаць перад папскім судом у Вероне, пагражаючы Фрыдрыху адлучэннем ад Царквы. Але жыхары Вероны, якія лічылі сябе лаяльнымі падданымі Імперыі, запатрабавалі ад Папы не прамаўляць анафемы на Фрыдрыха ў іх горадзе. Урбан III быў вымушаны з’ехаць з Вероны і пераехаў у Ферару, дзе і памёр 19 кастрычніка 1187 года, так і не пракляў імператара. Пахаваны ў кафедральным саборы Ферары.

Шырока распаўсюджана легенда, што раптоўная смерць Урбана III тлумачылася атрыманнем весткі пра разгром крыжакоў пры Хаціне (4 ліпеня 1187 года) і нават узяцце Іерусаліма Саладзінам (2 кастрычніка 1187 года). Параўнанне дат гэтых падзей з днём смерці Папы робіць гэту легенду непраўдападобнай; вестка пра страту Святога горада дасягнула Еўропы толькі пры Рыгоры VIII.

Зноскі

1 2 autori vari Encyclopedia of Popes — 2000.

Спасылкі

Урбан III(англ.) (недаступная спасылка). Encyclopædia Britannica. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2012. Праверана 23 лютага 2012.
Урбан III(англ.) (недаступная спасылка). Catholic Encyclopedia. Архівавана з першакрыніцы 2 ліпеня 2012. Праверана 23 лютага 2012.