wd wp Пошук: ⬜

Уладзімір Тэадоравіч Співакоў

Уладзімір Тэадоравіч Співакоў (руск.: Владимир Теодорович Спиваков; нар. 12 верасня 1944, Чэрнікаўск, Башкірская АССР) — савецкі і расійскі дырыжор і скрыпач, мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Нацыянальнага філарманічнага аркестра Расіі і Дзяржаўнага камернага аркестра «Віртуозы Масквы», прэзідэнт Маскоўскага міжнароднага Дома музыкі. Народны артыст СССР (1990). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1989).

У верасні 2020 года падпісаў ліст у падтрымку акцый пратэсту ў Беларусі ў сувязі з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года [1].

Узнагароды

Званні

Заслужаны артыст РСФСР (27 кастрычніка 1978) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва[2]
Народны артыст РСФСР (28 сакавіка 1986) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва[3][4]
Народны артыст Армянскай ССР (1989)[5]
Народны артыст СССР (28 лютага 1990) — за вялікія заслугі ў развіцці савецкага музычнага мастацтва[6]
Народны артыст Украіны (28 кастрычніка 1999) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць[7]
Народны артыст Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (2005)
Народны артыст Дагестана (2013)
Народны артыст Рэспублікі Башкартастан (2014)
«Артыст свету ЮНЕСКА» — за «выдатны ўнёсак музыканта ў сусветнае мастацтва, яго дзейнасць у імя міру і развіццё дыялогу паміж культурамі» (2006)
Пасол добрай волі ЮНЕСКА (1998)
«Лепшы музыкант Радыё-1» (1999)
Ганаровы доктар МДУ імя М. В. Ламаносава (2002)
Ганаровы член РАМ
Ганаровы грамадзянін Тальяці (2004)
Ганаровы грамадзянін Кальмара (Францыя, 1999).

Прэміі

1-я прэмія конкурсу фестывалю «Белыя ночы» ў Ленінградзе (1957)
3-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя М. Лонг і Ж. Цібо (Парыж, 1965)
2-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя Н. Паганіні (Генуя, 1967)
1-я прэмія Манрэальскага міжнароднага конкурсу выканаўцаў (1969)
2-я прэмія Міжнароднага конкурсу імя П. Чайкоўскага (Масква, 1970)
Дзяржаўная прэмія СССР (1989) — за канцэртныя праграмы 1986—1988 гадоў
Прэмія Ленінскага камсамола (1982) — за высокае выканальніцкае майстэрства
Прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне культуры (17 снежня 2010) — за стварэнне Міжнароднага Дабрачыннага Фонду Уладзіміра Співакова[8]
Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі за выдатныя дасягненні ў галіне гуманітарнай дзейнасці 2011 года (5 чэрвеня 2012)[9]
Прэмія горада Масквы ў галіне літаратуры і мастацтвы (намінацыя «Асветніцкая дзейнасць») (23 ліпеня 2013) — за стварэнне і правядзенне Міжнароднага Фестывалю «Масква сустракае сяброў»[10]
Прэмія Усееўрапейскай Мюнхенскай акадэміі «За выдатныя дасягненні ў галіне музычнага мастацтва» (1981)
Прыз «Залаты Астап» (1993)
Прэмія «Твары года» ў намінацыі «Кумір» (2002)
Нацыянальная прэмія грамадскага прызнання «Расіянін года» — «за выдатныя дасягненні ў фарміраванні вобраза адзінай расійскай нацыі з агульнымі гісторыка-культурнымі каранямі і багатымі духоўнымі традыцыямі» (2005)[11]
Прэмія «Авацыя» у намінацыі «Класічная музыка» (2008)
Прэмія ў галіне культуры і мастацтва «Зоркі Садружнасці» (Савет па гуманітарным супрацоўніцтве і Міждзяржаўны фонд гуманітарнага супрацоўніцтва дзяржаў-удзельнікаў СНД, 2011)[12]
Прэмія імя Г. Таўстаногава «За выдатны ўнёсак у развіццё тэатральнага мастацтва» (2012)
Прэмія Шок дэ ля мюзік «Дыяпазон д’ор» — узнагарода французскай прэсы за лепшы грамзапіс

Ордэны і медалі

Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені (9 жніўня 2019) — за вялікі ўнёсак у развіццё айчыннай культуры і мастацтва, шматгадовую плённую дзейнасць[13]
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2 верасня 2009) — за выдатны ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва і актыўную грамадскую дзейнасць[14]
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені (9 жніўня 1999) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва[15]
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені (10 верасня 2014) — за вялікія заслугі ў развіцці айчыннай культуры, тэлебачанні і шматгадовую плённую дзейнасць[16]
Ордэн Дружбы (17 снежня 1994) — за заслугі перад народам, звязаныя з развіццём расійскай дзяржаўнасці, дасягненнямі ў працы, навуцы, культуры, мастацтве, умацаванні сяброўства і супрацоўніцтва паміж народамі[17]
Ордэн «Знак Пашаны» (14 лістапада 1980) — за вялікую працу па падрыхтоўцы і правядзенню Гульняў XXII Алімпіяды[18]
Ордэн князя Яраслава Мудрага V ступені (12 верасня 2004 года, Украіна) — за выдатны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць і з нагоды 60-годдзя з дня нараджэння[19]
Ордэн «За заслугі» III ступені (19 красавіка 1997 года, Украіна) — за важкі асабісты ўнёсак у папулярызацыю сусветнай музычнай спадчыны ва Украіне, актыўную дабрачынную дзейнасць[20]
Ордэн Францыска Скарыны (24 лютага 2014 года, Беларусь) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё і папулярызацыю класічнага мастацтва, вялікія заслугі ва ўмацаванні культурных сувязяў паміж Расійскай Федэрацыяй і Рэспублікай Беларусь[21][22]. Адмовіўся ад ордэна ў час жорсткага здушэння пратэстаў супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, заявіўшы Лукашэнку, што «у вас пануе тыранія і гвалт, мне сорамна яго насіць»[23].
Ордэн «Данакер» (3 ліпеня 2001 года, Кыргызстан) — за вялікі ўнёсак у развіццё кыргызска-расійскага культурнага супрацоўніцтва[24]
Ордэн Святога Месропа Маштоца (1999, Арменія)
Афіцэр ордэны Ганаровага легіёна (2011, Францыя)
Кавалер ордэны Ганаровага легіёна (2000, Францыя)[25][26]
Афіцэр ордэны Мастацтваў і літаратуры (1999, Францыя)
Ордэн «За заслугі перад Рэспублікай Башкартастан» (29 мая 2013) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць[27]
Медаль «Аліўкавая галіна» (2001, Арменія)
Ордэн «Мецэнаты стагоддзя» (2005)
Міжнародны грамадскі ордэн «Залаты сокал» (2005)
Залаты медаль Моцарта ЮНЕСКА (2009).

Заахвочванні і іншыя ўзнагароды

Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (12 верасня 2004) — за заслугі ў развіцці музычнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасць[28]
Грамата Садружнасці Незалежных Дзяржаў (3 верасня 2011) — за актыўную працу па ўмацаванні і развіццю Садружнасці Незалежных Дзяржаў[29]
Ганаровая грамата Маскоўскай гарадской Думы (15 верасня 2004) — за заслугі перад гарадской супольнасцю[30]
Ганаровая грамата Урада Масквы (28 жніўня 2009) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць і ў сувязі з 65-годдзем з дня нараджэння [31]
Ордэн Данііла Маскоўскага I ступені (2014) — за асаблівы ўнёсак у развіццё музычна-выканальніцкага мастацтва, за супрацоўніцтва з Рускай Праваслаўнай Царквой у вобласці эстэтычнага выхавання моладзі і ў сувязі з 70-годдзем з дня нараджэння[32]

Зноскі

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Уладзімір Тэадоравіч Співакоў

Літаратура

Співакоў Уладзімір Тэадоравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15: Следавікі — Трыо. — С. 113. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15), ISBN 985-11-0035-8.