wd wp Пошук: ⬜

Сцяг Расіі

Сцяг Расіі — дзяржаўны сцяг Расійскай Федэрацыі, яе афіцыйны дзяржаўны знак (нараўне з гербам і гімнам). Уяўляе сабой прамавугольнае палотнішча з трох раўнавялікіх гарызантальных палос: верхняй — белага, сярэдняй — сіняга і ніжняй — чырвонага колеру. Адносіны шырыні сцяга да яго даўжыні 2:3[1].

Першы рускі сцяг

Да XVII стагоддзя Расія не мела адзінага дзяржаўнага сцяга. Гісторыю яго ўзнікнення можна прасачыць с часоў цара Аляксея Міхайлавіча Раманава, калі, у 1668 годзе, на ваду быў спушчаны першы рускі ваенны карабель «Арол».

Галандскі інжынер О. Бутлер, які кіраваў пабудовай карабля, звярнуўся да Баярскай думе з просьбай «…спытаць у Яго Царскай Вялікасці наказ: які, як таму ёсць звычай у іншых дзяржаў, падняць на караблі сцяг». Дварцовы прыказ на гэтую просьбу адказаў, што ў практыцы такой акалічнасці не здаралася, а Зброевая палата «будуе сцягі, харугвы і прапоры для ваенных частак і ваявод, а як быць з карабельным сцягам, Цар загадаў спытаць яго, Бутлера, які ёсць на то звычай у яго краіне». Сцяг Нідэрландаў з 1630 года ўяўляў сабою палотнішча, якое складаецца з трох гарызантальных палосаў роўнай шырыні: чырвонай (верхняй), белай (сярэдняй) і сіняй (ніжняй), аб чым Бутлер і даклаў цару[2].

Вядома, што даклад Бутлера падзейнічаў: «Роспіс, што яшчэ трэба да карабельнага будаўніцтва, апроч таго, што цяпер набыта за морам» сведчыць, што для сцягоў была закупленая «кіндзяк-пунсовая», белая і сіняя матэрыя. Магчыма, на выбар Аляксеем Міхайлавічам белага, сіняга і чырвонага ў якасці рускіх нацыянальных колераў паўплывала та акалічнасць, што яны паўтараюць расфарбоўку маскоўскага герба: «У чэрвлёным шчыце Святое Велікамучанік і Пераможца Георгій, у срэбным узбраенні і лазуравай прывалоке (мантыі) на срэбным […] каню, які перамагае […] дракона».[3] Як бы то ні было, сцяг менавіта гэтых колераў і быў падняты на «Арле». Князь Аляксандр Пуцяцін у артыкуле «Аб рускім нацыянальным сцягу» піша, што гэты сцяг фактычна і быў першым рускім нацыянальным сцягам.

Калі з колерамі рускага сцяга сітуацыя ўяўляецца даволі яснай, то з нагоды яго малюнка існуюць розныя меркаванні:

Аўтар «Нарысаў рускай марской гісторыі» Ф. Ф. Веселаго лічыць, што «з колераў матэрый, ужывальных на сцягу карабля „Арол“, і з таго, што пры ўзбраенні яго галоўнымі распарадчыкамі былі галандцы, можна з вялікай верагоднасцю дапусціць, што тагачасны сцяг у перайманне галандскаму складаўся з трох гарызантальных палосаў: белай, сіняй і чырвонай».[4] Пацверджаннем гэтага з’яўляецца та акалічнасць, што для свайго сына, Пятра (будучыні рускага імператара Пятра I Вялікага), Аляксей Міхайлавіч загадаў шыць трохпалосныя бела-сіне-чырвоныя сцягі.
З гэтымі довадамі не згодзен іншы вядомы гісторык флота, П. І. Белавянец. У працы «Колеры рускага дзяржаўнага нацыянальнага сцяга» ён спасылаецца на вядомую гравюру «Узяцце крэпасці Азоў. 1696 год» галандскага мастака А. Схоанебека. Сцягі рускага флота на ёй маюць выгляд палотнішчаў, падзеленых крыжам на роўныя часткі. Варта, аднак, адзначыць, што ўзяцце Азова адносіцца да часу Пятра I; да гэтага жа часу ставадносіцца і першае дакументальнае згадванне аб бела-сіне-чырвоным сцягу, максімальна блізкім да сучаснага сцяга Расіі.

Афіцыйнае тлумачэнне колераў сцяга было такім: белы — колер волі, сіні- колер Багародзіцы, чырвоны колер сімвалізуе дзяржаўнасць. З іншага боку, гэта колеры Белай, Малой і Вялікай Русі[5].

Сцяг цара Маскоўскага

6 жніўня 1693 года, падчас плавання Пятра I на 12-гарматнай яхце «Святы Пётр» у Белым моры з атрадам ваенных караблёў, пабудаваных у Архангельске, на ёй упершыню быў падняты ў якасці штандарта так званы «Сцяг цара Маскоўскага» — палотнішча, якое складаецца з трох гарызантальных палосаў белага, сіняга і чырвонага колераў, з залатым двухгаловым арлом пасярэдзіне. Сцяг, аналагічны сучаснаму рускаму сцягу, стаў выкарыстоўвацца ў якасці марскога сцяга Расіі. Улічваючы то акалічнасць, што ў сухапутных войсках кожны полк меў свой сцяг, адзіны марскі сцяг, прыняты Пятром, з’яўляўся дэ-факта дзяржаўным сцягам Расіі.

У 1699—1700 гг. Пятром I уводзіцца новы штандар і распрацоўваюцца новыя варыянты ваенна-марскога сцяга. 20 студзеня 1705 года Пётр I выдаў указ, паводле якога «на гандлёвых усялякіх судах» павінен паднімацца бела-сіне-чырвоны сцяг. Трохпалосны сцяг выкарыстоўваўся і на ваенных караблях да 1712 года, калі ў якасці ваенна-марскога сцяга быў зацверджаны Андрэеўскі сцяг. Бела-сіне-чырвоны сцяг становіцца камерцыйным сцягам (гэта значыць сцягам грамадзянскіх судоў).

Сцяг Расійскай імперыі

Нягледзячы на тое, што Пётр I распрацаваў за сваё жыццё вялізную колькасць сцягоў (розныя варыянты Андрэеўскага сцяга, штандары цара Маскоўскага і імператара Усерасійскага, варыянты гюйсов і інш.), дзяржаўны сцяг Расійскай імперыі ім так і не быў усталяваны. Пераемнікі Пятра амаль паўтара стагоддзі працягвалі гэтую «традыцыю»: нягледзячы на шырокае выкарыстанне ў побыту рускага бела-сіне-чырвонага трыкалора, юрыдычна яго статус у якасці сцяга Расійскай імперыі не быў усталяваны.

У 1858 года ў праўленне імператара Аляксандра II старшыня геральдычнай палаты Расійскай імперыі барон Кене звярнуў увагу гасудара на тое, што колеры дзяржаўнага сцяга Расіі не супадаюць з колерамі дзяржаўнага герба (што ішло насуперак з правіламі нямецкай геральдыкі). Нягледзячы на тое, што ў рэчаіснасці колеры рускага сцяга адпавядалі колерам цэнтральнага, найстаражытнага малюнка дзяржаўнага герба імперыі, а менавіта — герба Масквы, барон Кене ўпэўніў імператара ў неабходнасці стварэння новага сцяга.

Указам Аляксандра II ад 11 чэрвеня 1858 года быў уведзены чорна-жоўта-белы «сцяг гербавых колераў»: «Апісанне Найвысока зацверджанага малюнка размяшчэння гербавых колераў Імперыі на сцягах і іншых прадметах, ужывальных для ўпрыгожванняў пры ўрачыстых выпадках. Размяшчэнне гэтых колераў гарызантальнае, верхняя паласа чорная, сярэдняя жоўтая (або залатая), а ніжняя белая (або срэбная). Першыя палосы адпавядаюць чорнаму дзяржаўнаму арлу ў жоўтым полі, і какарда з гэтых двух колераў была заснавана імператарам Паўлам I, паміж тым як сцягі і іншыя ўпрыгожванні з гэтых колераў ужываліся ўжо ў поры валадарання імператрыцы Анны Іаанаўны. Ніжняя паласа белая або срэбная адпавядае какардзе Пятра Вялікага і імператрыцы Кацярыны II; імператар жа Аляксандр I, пасля ўзяцця Парыжа ў 1814 годзе, злучыў правільную гербавую какарду з старажытнай Пятра Вялікага, якая адпавядае беламу або срэбнаму вершніку (Св. Георгію) у маскоўскім гербе». Указ зацверджаны Сенатам па дакладзе міністра імператарскага двара графа У. Адлерберга.[6]

Аднак расійскае грамадства не прыняло гэты новы знак дзяржаўнай улады. У імперыі паралельна існавала два сцяга: чорна-жоўта-белы — нацыянальны «дэ-юрэ» і бела-сіне-чырвоны — нацыянальны «дэ-факта», прычым перавагі насельніцтва паўсюдна аддаваліся апошняму.

Падчас каранацыі імператар Аляксандр III звярнуў увагу на кантраст у Маскве: Крэмль быў упрыгожаны і ўся працэсія апранутая ў бела-жоўта-чорнае, а ў горадзе пераважалі бела-сіне-чырвоныя колеры. Была прызначана камісія з аўтарытэтных асоб пад старшынствам генерал-ад’ютанта адмірала К. М. Пас’ета. Камісія вынесла наступнае рашэнне: «Бела-сіне-чырвоны сцяг, заснаваны імператарам Пятром Вялікім, мае за сабою амаль 200-летнюю даўнасць. У ім прымячаюцца і геральдычныя дадзеныя: маскоўскі герб паказвае белага вершніка ў сінім плашчы на чырвоным полі. Пацверджаннем гэтым колерам служаць і сцягі ў ваенным флоце: 1-я лінія пазначаецца чырвоным, 2-я — сінім і 3-я — белым сцягам з Андрэеўскім крыжам у крыже, Контр- і віцэ-адміральскія сцягі адпаведна маюць чырвоную і сінюю палосы, нарэшце, гюйс складзены з колераў: белага, сіняга і чырвонага. З іншага боку, бела-жоўта-чорны колеру ні гістарычных, ні геральдычных асноў за сабою не маюць». На падставе рашэння камісіі адмірала Пас’ета нацыянальным сцягам быў найвысока зацверджаны бела-сіне-чырвоны[7].

7 мая 1883 года імператар Аляксандр III выдаў указ аб выкарыстанні бела-сіне-чырвонага трыкалора ў якасці дзяржаўнага сцяга Расійскай імперыі. Чорна-жоўта-белы з гэтага моманту лічыцца дынастычным сцягам які валадарыць дому Раманавых. Паводле іншых дадзеных, якія супярэчаць дадзенаму сцвярджэнню, бела-сіне-чырвоны сцяг найвысока сцвярджаецца імператарам Аляксандрам III толькі «для камерцыйных судоў»[8].

Апошні рускі імператар Мікалай II у 1896 годзе канчаткова замацаваў за бела-сіне-чырвоным сцягам статут адзінага дзяржаўнага сцяга Расійскай імперыі. З пачаткам Першай Сусветнай вайны ў 1914 годзе для ўзняцця патрыятызму быў уведзены дадатковы імперскі сцяг «для прыватнага ўжыванні», які адрозніваўся ад дзяржаўнага сцяга імперыі жоўтым прамаугальнікам з выявай дзяржаўнага герба. Аднак, гэты сцяг не атрымаў распаўсюджвання; насуперак распаўсюджанай памылцы, ён ніколі не быў дзяржаўным сцягам Расійскай імперыі.

Сцяг Савецкай Расіі

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі сцяг Расіі быў заменены на чырвоны з сярпом і молатам (дэкрэт ВЦВК ад 14 красавіка 1918 года). Пасля ператварэння Расіі ў СССР гэты сцяг стаў сцягам СССР, а яго частка — РСФСР — атрымала сцяг «савецкага ўзору», які адрозніваецца ад сцяга СССР толькі вертыкальнай паласой блакітнага колеру ў тронка.

Другая сусветная вайна

Гістарычны сцяг Расіі выкарыстоўваўся ў перыяд з 1942 па 1945 гады ў якасці аднаго з знакаў Рускай вызваленчай арміі.

Адзін з варыянтаў нарукаўных знака «Асобай дывізіі генерала Смыслоўскага», 1943 год
Брашура Камітэта вызвалення народаў Расіі (КВНР)
Палкавы сцяг РВА з навагодняга віншавання КВНР, снежань 1944 г.
Братэрскія могілкі салдат РВА ў Празе з эмблемай у выглядзе Андрэеўскага сцяга. 1945 год
Мемарыяльны манумент «Воінам Расійскага вызвольнага Руху і чыноў РВА»

Сцяг Расійскай Федэрацыі

У канцы 1980-х гадоў гістарычны сцяг Расіі стаў адным з знакаў руху за рэформы і супраць камуністычнай ідэалогіі. З 22 жніўня 1991 бела-сіне-чырвоны трыкалор ізноў стаў дзяржаўным сцягам Расіі. Сучасны сцяг Расіі быў заканадаўча канчаткова зацверджаны 8 снежня 2000 года Федэральным канстытуцыйным законам «Аб Дзяржаўным сцяге Расійскай Федэрацыі».

Зноскі

↑ Федэральны канстытуцыйны закон «Аб Дзяржаўным сцяге Расійскай Федэрацыі» ад 8 снежня 2000 года.
↑ Цыт. па: Дыгало В. А. Флот государства Российского. Откуда и что на флоте пошло / Под редакцией И. Ф. Цветкова. — Москва: Издательская группа «Прогресс», «Пангея», 1993, с. 113.
↑ Цыт. па: Гербы городов, губерний и посадов Российской империи. Репринтное воспроизведение издания 1899 года. — Москва: «Планета», 1991, с. 96.
↑ Цыт. па: Дыгало В. А. Флот государства Российского. Откуда и что на флоте пошло / Под редакцией И. Ф. Цветкова. — Москва: Издательская группа «Прогресс», «Пангея», 1993, с. 117.
↑ Дзяржаўны сцяг РФ. Артыкул з сайта РИА Новости
↑ Полное собрание законов Российской Империи, т. XXXIII, № 33.289.
↑ Цыт. па: Путятин Александр. О русском национальном флаге.
↑ Морской Устав, статья 1142. Издание 1886 года.

Літаратура

Гербы городов, губерний и посадов Российской империи. Репринтное воспроизведение издания 1899 года. — Москва: «Планета», 1991.
Дыгало В. А. Флот государства Российского. Откуда и что на флоте пошло / Под редакцией И. Ф. Цветкова. — Москва: Издательская группа «Прогресс», «Пангея», 1993.
Полное собрание законов Российской Империи, т. XXXIII, № 33.289.
Путятин Александр. О русском национальном флаге.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Дзяржаўныя сімвалы Расіі
Катэгорыя·Сцягі дзяржаў
Катэгорыя·Сцягі Расіі