Харугва
Харугва — адмысловы сцяг:
- Прамавугольнае або трохвугольнае палотнішча (радзей сцяг) з выявай Ісуса Хрыста або святых, замацаванае вертыкальна на доўгім дрэўку з дапамогай папярэчнай перакладзіны, — царкоўны сцяг, які носяць у час царкоўных свят.
- Старадаўняя назва баявога вайсковага сцяга. Мела пашырэнне ў славянскіх народаў шэрагу краін, у тым ліку ВКЛ, а таксама ў казацкіх войсках (харунка).
Харугва — арганізацыйна-тактычная вайсковая адзінка рыцарскага войска ў сярэдневяковых ВКЛ і Польшчы. Існавалі харугвы земскія (складаліся з рыцарства пэўнай зямлі), родавыя (аб’ядноўвалі прадстаўнікоў аднаго роду) і надворныя, што выконвалі ролю гвардыі манархаў і магнатаў. У 16 стагоддзі ў шляхецкай кавалерыі харугвай называлі роту (звычайна складалася са 100-200 чалавек на чале з ротмістрам). У харугву ўваходзілі кап’ёўшчыкі і стральцы; пазней з’явіліся харугвы гусарскія, панцырныя, пяцігорскія, лёгкія. У 16-17 стагоддзях харугвай часам называлі пяхотныя роты венгерскага і польскага тыпу.
Харугва з вышытай выявай святога. (царква Св. Гаўрыіла, Назарэт)
Гарадзенская харугва
Харугва крылатых гусар
Гусарская харугва
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 576 с.: іл.
Спасылкі
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Гісторыя