wd wp Пошук: ⬜

Станіслаў Янавіч Кезгайла

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з падобнымі імёнамі, гл. Кезгайла і Станіслаў Кезгайла. .mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Станіслаў Янавіч Кезгайла (каля 1450 — 1527) — дзяржаўны дзеяч Вялікага княства Літоўскага. Староста жамойцкі (1486–1522), кашталян троцкі (1499–1522), кашталян віленскі (1522–1527), гетман вялікі літоўскі (1501–1503).

Пры падзеле бацькоўскіх маёнткаў атрымаў частку Дзевялтова, Крожаў і іншых на Жамойці, Мсцібогаў, Ракаў, частку Бакштаў, паводле тэстаменту цёткі Мілохны — частку Налібакаў і Дзераўную ў Менскім павеце. Ад вялікага князя Аляксандра атрымаў Зэльву ў Ваўкавыскім павеце, сёлы ў Любашанскім старостве, праз шлюб — Палачаны, Лужаны і Занарач у Ашмянскім павеце [1].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Кезгайлаў герба «Задора», сын Яна, кашталяна віленскага. Меў брата Мікалая.

Ажаніўся з Ядвігай, дачкой Алехны Судзімонтавіча. У шлюбе меў сыноў Мікалая, Яна і Станіслава, а таксама дачку Барбару, якая выйшла за Яна Забярэзінскага.