wd wp Пошук: ⬜

Ян Кезгайлавіч

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Ян Кезгайлавіч (каля 1415 — 1485) — літоўскі баярын, сын Кезгайлы. Староста жамойцкі (з 1451), кашталян віленскі (1478—1485).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Кезгайлаў гербу «Задора», сын Кезгайлы Валімонтавіча, кашталяна віленскага, і Алены з нявызначанага роду. Меў братоў Міхала і Дабяслава.

Меў сыноў Станіслава і Мікалая, ад якіх пайшлі пазнейшыя пакаленні Кезгайлаў, і дачку Алену.

Ад вялікага князя Казіміра ў 1451 годзе атрымаў Мсцібогаў у Ваўкавыскім павеце, спадчынай па бацьку — частку Дзявялтова, Крожаў і іншых маёнткаў на Жамойці. Па атрыманні спадчыны бяздзетных братоў стаў адным з найбагатых магнатаў краіны[1].

Радавод

Войцех

Ганна

NN дачка

Ян

Пётр

Алена

Міхал

Станка

Конрад

Сегебут?

Зноскі

↑ Насевіч В. Кезгайлы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 80. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Літаратура

Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795. — Kraków, 1885.
Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413. Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R.7 1914 nr 1-2.