wd wp Пошук: ⬜

Міхал Кезгайлавіч

Міхал Кезгайлавіч (? — 1476) — літоўскі баярын, сын Кезгайлы. Канцлер вялікі літоўскі (з 1446), адначасова намеснік смаленскі (1450—1458) і ваявода віленскі (з 1459).

Ад вялікага князя Казіміра атрымаў частку Лукомльскай воласці (пазнейшы маёнтак Халопенічы), Дварэц і Ельню ў Новагародскім павеце, воласці Бакшты (пазнейшыя Дукора і Смілавічы) у Менскім павеце, у 1465 — Любчу, а таксама Ракаў з складу Заслаўскага княства [1].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Кезгайлаў герба «Задора», сын Кезгайлы Валімонтавіча, кашталяна віленскага. Меў братоў Яна і Дабяслава.

Быў паплечнікам вялікага князя Казіміра, у часе адсутнасці якога кіраваў дзяржаўнымі справамі. Вышэйшыя ўрады ваяводы віленскага і канцлера заняў па Яне Гаштаўце.

Выступаў супраць Фларэнційскай уніі, хоць і быў каталіком[2]. Фундаваў родавую Кезгайлаўскую капліцу Дабравешчання Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Віленскай кафедры [3]. Не пакінуў нашчадкаў.

Зноскі

↑ ЭнцВКЛ, 2005
↑ Spieralski Z. Michał Kieżgajło // Polski Słownik Biograficzny. T. XII. — Wrocław-Warszawa-Kraków, 1966—1967. S. 446.
↑ Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6. Nr 11—12. 1913.

Літаратура

Насевіч В. Кезгайлы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 80. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Насевіч В. Л. Генеалагічныя табліцы старадаўніх княжацкіх і магнацкіх беларускіх родаў 12-18 ст. — Мн.: БелЭН, 1993.

Папярэднік:
Івашка Манівідавіч

Ваявода віленскі
1458/9–1476

Пераемнік:
Алехна Судзімонтавіч