Руская каляя — шырыня чыгуначнай каляі, роўная 1520 мм (таксама — 1524 мм).
Каляя з шырынёй 1520 або 1524 мм — другая па сумарнай даўжыні пракладзеных ліній у свеце, з’яўляецца асноўнай на тэрыторыі краін былога СССР, а таксама ў Фінляндыі і Манголіі. Такая ж шырыня каляі выкарыстоўваецца ў метрапалітэнах і ў большасці трамвайных сістэм краін былога СССР, а таксама ў метро Хельсінкі.
Каляя з шырынёй 1520 мм выкарыстоўваецца на чыгунцы таксама і ў Афганістане, на лініях, якія ідуць ад Кушкі (Туркменістан) да Тарагундзі (Герацкі вілаят) і ад Галаба (Узбекістан) да Хайратона (Балхскі вілаят) і Мазары-Шарыфа. Аднак разам з каляёй 1520 мм на тэрыторыі Афганістана таксама пракладзена лінія шырынёй 1435 мм з Ірана і дзве лініі шырынёй 1676 мм з Пакістана.
Існуе некалькі асобных ліній шырынёй 1520/1524 мм, пракладзеных у краінах, дзе гэты стандарт не з’яўляецца асноўным, а менавіта:
Існуюць таксама адносна кароткія транзітныя ўчасткі, якія ідуць па тэрыторыі Ірана, Польшчы, Румыніі.
Першая чыгуначная лінія Ірана, Джульфа — Тэгеран, таксама была пабудавана з шырынёй 1520 мм, але пазней перашытая на 1435 мм па палітычных прычынах.
Шырыня каляі ў 1524 мм ўпершыню стала выкарыстоўвацца ў Расійскай імперыі ў ходзе пабудовы Мікалаеўскай чыгункі. Магчыма, гэта было звязана з тым, што на будаўніцтве працавалі кансультанты з Амерыкі, і перш за ўсе Дж. В. Уістлер (у той час такая каляя была папулярная ў паўднёвых штатах ЗША). Магчыма таксама, што выкарыстоўваць гэтую шырыню каляі прапанавалі рускія інжынеры п. П. Мельнікаў і . М. А. Крафт, якія наведалі Злучаныя Штаты перад пачаткам будаўніцтва Мікалаеўскай чыгункі. Акрамя таго, гэтая шырыня каляі была зручная тым, што выяўлялася круглым лікам — 5 футаў або 60 цаляў. Пры выбары шырыні каляі адыграў важную ролю ваенны аспект — выдатная ад еўрапейскай шырыня каляі абцяжарвае саперніку забеспячэнне войскаў пры ўварванні ў Расію (менавіта так было ў часы Першай сусветнай, а затым Вялікай Айчыннай вайны, калі нямецкім войскам давялося ажыццяўляць перагрузку складаў, а пазней мяняць шырыню каляі для свайго рухомага складу на ўсёй акупаванай тэрыторыі). Існуе версія, што такая шырыня каляі абраная асабіста імператарам Мікалаем I, пры якім і будаваліся першыя ў Расіі чыгункі. Зрэшты, усе тры першыя чыгункі Расійскай імперыі — Царскасельская, Варшаўска-Венская і Мікалаеўская мелі розную шырыню каляі, і да моманту будаўніцтва Мікалаеўскай чыгункі ў суседніх з Расіяй краінах адзінага стандарту каляі яшчэ не было. Чыгункі Царства Польскага мелі еўрапейскую шырыню каляі, што было выклікана неабходнасцю больш цеснай сувязі з чыгункамі Германіі і Аўстра-Венгрыі, суседнімі з Царствам Польскім, з поўначы, захаду і поўдня.
Пачынаючы з мая 1970 г., чыгункі СССР змянялі шырыню каляі з 1524 мм на 1520 мм. Але Правілы тэхнічнай эксплуатацыі дапускаюць эксплуатацыю існай каляі 1524 мм да яе капітальнага рамонту або рэканструкцыі.
У Фінляндыі Фінскімі Дзяржаўнымі чыгункамі шырыня каляі не змененая — 1524 мм.
Пасля распаду СССР і атрымання незалежнасці Эстонія вярнулася да старой шырыні каляі ў 1524 мм для гарманізацыі параметраў і дакументацыі з Фінляндскімі чыгункамі. Старое палатно не перашывалі, бо гэтага і не трэба, аднак пры куплі новага рухомага складу патрабаванні могуць выстаўляцца менавіта пад 1524 мм.
Фінскія чыгункі дазваляюць допускі -10 +30 мм, якія ўзмацняюцца для хуткаснага паведамленні: цягнік Sm6 «Алегра», напрыклад, мае каляю роўна 1522 мм. Шырыня каляі савецкіх (расійскіх) чыгунак: 1520 +8 -4 мм.