wd wp Пошук: ⬜

Прэмія імя Францішка Багушэвіча

Прэмія імя Францішка Багушэвіча — штогадовая літаратурная прэмія Беларускага ПЭН-цэнтра. Заснавана ў 1994 годзе. Традыцыйна ўручаецца 22 сакавіка (да Дня Волі) за выдатную гістарычную прозу аўтарам кнігаў, якія спрыяюць абуджэнню пачуццяў гістарычнай самасвядомасці і нацыянальнае незалежнасці чытачоў[1].

Лаўрэаты

• 1995 — Кастусь Акула «Змагарныя дарогі»[2][3]
• 1996 — Уладзімір Арлоў[4]
• 1997 — Лявон Баршчэўскі Пераклад выбраных апавяданняў Франца Кафкі («Прысуд»), укладанне хрэстаматыі «Літаратура народаў свету»; Аляксандр Лукашук «За кіпучай чэкісцкай работай» і «Філістовіч. Вяртанне нацыяналіста»[5][6]
• 1998 — Сяргей Ёрш «Вяртанне БНП»[7]
• 1999 — Вячка Целеш «Гарады Беларусі на старых паштоўках» [8]
• 2000 — Ніна Стужынская «Беларусь мяцежная. З гісторыі антысавецкага ўзброенага супраціву. 20-ыя гады ХХ стагоддзя.» Вільня
• 2001 — Алесь Белы «Хроніка Белай Русi. Chronicon Russiae Albae. Нарыс гісторыі адной геаграфічнай назвы»[9]
• 2002 — Андрэй Катлярчук «Шведы ў гісторыі і культуры беларусаў»[10]
• 2003 — Захар Шыбека «Нарысы гісторыі Беларусі 1795—2002»[11]
• 2004 — Аляксандр Надсан «Біскуп Чэслаў Сіповіч: святар і беларус», выдавецтва «БелФранс»[12]
• 2006 — Леанід Маракоў «Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі 1794—1991»[13]
• 2010 — Вольга Бабкова «…І цуды, і страхі»[14]
• 2011 — Зміцер Санько серыя «Нашы славутыя землякі» і Людміла Рублеўская «Сутарэнні Ромула»[15]
• 2012 — Алесь Краўцэвіч за кнігу «Гедымін (1316—1341). Каралеўства Літвы і Русі» і Уладзімір Ляхоўскі за кнігу «Ад гоманаўцаў да гайсакоў. Чыннасць беларускіх маладзёвых арганізацый у 2-й палове XIX ст. — 1-й палове XX ст. (да 1939 г.)» [16].
• 2013 — Дзмітрый Матвейчык за кнігу «Паўстанне 1863—1864 гадоў у Беларусі: нарыс баявых дзеянняў».
• 2014 — Анатоль Трафімчык за кнігу «1939 год і Беларусь: забытая вайна».
• 2015 — Святлана Марозава за кнігу «„Сваёй веры ламаць не будзем…“: супраціўленне дэўнізацыі ў Беларусі (1780—1839 гады)» і Дзяніс Лісейчыкаў за кнігу «Святар у беларускім соцыуме: прасапаграфія ўніяцкага духавенства 1596—1839 гг»[17].
• 2016 — Віктар Корбут і Зміцер Ласько за кнігу «Мінск. Спадчына старога горада. 1067—1917».
• 2017 — Уладзімір Лякін за кнігу «Ліцвіны ў гвардыі Напалеона».
• 2018 — Васіль Герасімчык за кнігу «Кастусь Каліноўскі: Асоба і легенда», (выдавецтва «ЮрсаПрынт», 2018)[18].
• 2019 — Алесь Смалянчук за кнігу «Раман Скірмунт (1868—1939): жыццяпіс грамадзяніна Краю», прысвечаную прэм’еру БНР і лідару правага крыла ў яе кіраўніцтве.
• 2020 — Сяргей Абламейка за кнігу «Кастусь Каліноўскі. Палітычнае нараджэньне Беларусі».

Зноскі

1. ↑ Наша Ніва «Смелыя паасобку, асцярожныя разам»(недаступная спасылка)
2. ↑ Радзіма Кастуся Акулы (нявызн.). Адметныя мясціны і помнікі на абшарах даўняга ВКЛ. Праверана 11 кастрычніка 2013.
3. ↑ Радзіма Кастуся Акулы
4. ↑ Ларыса Андросік. Арлоў Уладзімір (нявызн.). Электронная Энцыклапедыя. Праверана 11 кастрычніка 2013.
5. ↑ Аляксандр Лукашук (нявызн.) (недаступная спасылка). Аўтарскія чытанні (1 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 11 кастрычніка 2013.
6. ↑ Наш Васіль Быкаў (нявызн.). Радыё «Свабода» (19 чэрвеня 2006). Праверана 11 кастрычніка 2013.(недаступная спасылка)
7. ↑ Сяргей Ёрш - лаўрэат літаратурнай прэміі // Газета Слонімская. — 1 красавіка 1999. — № 95. — ISSN 1991-3850.
8. ↑ http://zbsb.org/n/337.shtml Архівавана 2 чэрвеня 2009.
9. ↑ Б.Т. Прэмія Беламу // Наша Ніва : газета. — 16 красавіка 2001. — № 16 (225). — С. 2. — ISSN 1819-1614.
10. ↑ ПЭН-цэнтр уганараваў гісторыка Катлерчука // Народная воля : газета. — 17 красавіка 2003. — № 70, 1633. — ISSN 1819-1614.
11. ↑ Ігар Шаўчук. Захар Шыбека: Час белых плямаў у гісторыі скончаны (нявызн.). Сеціўная газета «Беларускія навіны» (25 сакавіка 2004). Праверана 18 кастрычніка 2013.
12. ↑ Валянціна Аксак. Абвешчаны лаўрэат прэміі імя Францішка Багушэвіча (нявызн.). Радыё «Свабода» (25 сакавіка 2005). Праверана 18 кастрычніка 2013.(недаступная спасылка)
13. ↑ Сямён Печанко. Прэмія Багушэвіча — аўтару энцыклапедыі рэпрэсаваных // Наша Ніва : газета. — 8 верасня 2006. — № 33 (487). — С. 33. — ISSN 1819-1614.
14. ↑ Вольга Бабкова і Сяргей Шапран атрымалі прэміі Беларускага ПЭН-цэнтра (нявызн.). Радыё «Свабода» (3 сакавіка 2011). Праверана 18 кастрычніка 2013.(недаступная спасылка)
15. ↑ СМ. ПЭН-цэнтр вызначыў шматлікіх лаўрэатаў прэмій імя Адамовіча і Багушэвіча (нявызн.) (недаступная спасылка). Наша Ніва (17 лістапада 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 18 кастрычніка 2013.
16. ↑ Узначальваць ПЭН-цэнтр зноў будзе Андрэй Хадановіч Архівавана 10 сакавіка 2016.
17. ↑ Іна Студзінская. Лаўрэатамі літаратурных прэміяў сталі Арлоў, Марозава, Лісейчыкаў і Лапатка (нявызн.). Радыё «Свабода» (25 кастрычніка 2016). Праверана 26 кастрычніка 2016.
18. ↑ Васіль Герасімчык стаў лаўрэатам Прэміі Багушэвіча // Наша Ніва, 13 красавіка 2019

Спасылкі

• pen-centre.by Архівавана 25 кастрычніка 2019.

Тэмы гэтай старонкі (5):
Катэгорыя·Беларускі ПЭН-цэнтр
Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
Катэгорыя·Лаўрэаты прэміі імя Францішка Багушэвіча
Катэгорыя·Прэмія імя Францішка Багушэвіча
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі