План ЗША па блізкаўсходнім урэгуляванні (часам «Здзелка стагоддзя» (англ.: The Deal of the Century) — план адміністрацыі прэзідэнта ЗША Дональда Трампа па ўзаемным прызнанні Палесціны і Ізраіля. Дакумент пад назвай «Мір у імя працвітання. Бачанне таго, як палепшыць жыццё палесцінцаў і ізраільцян» быў прэзентаваны ў Вашынгтоне прэзідэнтам Трампам ў прысутнасці прэм’ер-міністра Ізраіля Біньяміна Нетаньяху і апублікаваны на сайце Белага дома 28 студзеня 2020 года[1]. План змяшчае 180 старонак і складаецца з двух частак: эканамічнай і палітычнай[2]. Дакумент уключае 23 раздзелы, якія апісваюць прапановы пра граніцы, статусе Іерусаліма, эканамічных прэферэнцыях, пытаннях бяспекі, статусе сектара Газа, лёсах зняволеных і бежанцаў, узаемным прызнанні і адносінах паміж ізраільцянамі і палесцінцамі, урэгуляванні існуючых прэтэнзій і правілах правядзення далейшых перамоў. Да плану прыкладзены карты і апісанне крытэрыяў бяспекі і дэмілітарызацыі[3].
План распрацоўваўся без удзелу палесцінцаў і шмат у чым саступаў Ізраілю, што выклікала рэзкае абурэнне з боку кіраўніцтва Дзяржавы Палесціна i ісламскіх рухаў[4][5][6].
У аснове плана ляжыць ўзаемнае прызнанне дзвюх дзяржаў. Прапісана бачанне статусу Іерусаліма, межаў, гарантый бяспекі, зоны свабоднага гандлю і ўмоў далейшага вядзення перамоваў. ЗША прапануюць прызнаць сталіцай палесцiнскай дзяржавы Усходні Іерусалім. ЗША настойваюць на чатырохгадовай «замарозцы» любога маштабнага будаўніцтва на тэрыторыі, якая, як прапануецца ў плане, будзе перададзена палесцiнцам. У той жа час прэзідэнт ЗША Дональд Трамп заявіў пра намер прызнаць усё ўжо існуючыя яўрэйскія паселішчы ізраільскай тэрыторыяй і назваў Іерусалім «непадзельнай сталіцай» Ізраіля. Пасол ЗША ў Ізраілі Дэвід Фрыдман растлумачыў 29 студзеня 2020 года падчас тэлефоннай канферэнцыі для журналістаў, што згодна з планам ЗША «прапанаваная сталіца палесцiнскай дзяржавы будзе знаходзіцца ва Усходнім Ieрусаліме за існуючым бар‚ерам бяспекі, якія адлучаюць арабскія раёны, аднак усярэдзіне муніцыпальных межаў Ieрусаліма»[7].
У якасці ўмоў мірнага працэсу ад уладаў Палесцiны чакаецца адмова ад метадаў ўзброенай барацьбы і ад падтрымкі дзеючага ў Газе радыкальнага руху ХАМАС. План прадугледжвае поўную дэмілітарызацыі сектара Газа: раззбраенне ХАМАС і «Ісламскага джыхаду», кантроль цэнтральных уладаў Палесцiны над Газай[8] Прадугледжана таксама вызваленне палесцiнскіх зняволеных, якія ўтрымліваюцца ў ізраільскіх турмах (акрамя асуджаных за забойства або замах на забойства, якія падазраюцца ў тэрарызме і палесцiнцаў з грамадзянствам Ізраіля) і абавязацельства Палесцiны прыняць іх і даць ім грамадзянства[9].
У якасці падтрымкі ўрэгулявання ЗША прапаноўваюць інвестыцыі на $ 50 млрд[10]. Паводле інфармацыі пасла ЗША ў Ізраілі Дэвіда Фрыдмана, новы план Злучаных Штатаў таксама ўключае ў сябе стварэнне хуткаснага чыгуначнага зносін паміж сектарам Газа і Заходнім берагам ракі Іардан[11].
План таксама прадугледжвае ліквідацыю Агенцтва ААН па дапамогі палесцінскім бежанцам ({{lang-en|The United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East, UNRWA}), працу ў Вашынгтоне лічаць неэфектыўнай[12].
Дзяржсакратар ЗША Майк Пампеа ў дзень прэзентацыі плана заявіў, што «палесцiнцы з часам падтрымаюць новы план Вашынгтона па ўрэгуляванні на Блізкім Усходзе» і што ЗША «даюць ім для гэтага чатыры гады»[13].
Пасрл ЗША ў Ізраілі Дэвід Фрыдман заявіў журналістам, што ў Вашынгтоне не лічаць важным, «які адказ у кароткатэрміновай перспектыве дадуць палесцiнцы на прапанаванае план па ўрэгуляванні», паколькі ЗША «будуць прадастаўляць ім такую магчымасць на працягу чатырох гадоў»[14].
Шэраг амерыканскіх сенатараў ад Дэмакратычнай партыі ЗША (у тым ліку кандыдаты ў прэзідэнты ЗША Берні Сандэрс, Элізабэт Уорэн і Эмі Клобушар) накіравалі ліст прэзідэнту Дональду Трампу, у якім раскрытыкавалі апублікаваны Белым домам плана ўрэгулявання. У лісце гаворыцца, што «аднабаковая рэалізацыя «Здзелкі стагоддзя» можа прывесці да зацвярджэння суверэнітэту Ізраіля над Іарданскай далінай і яўрэйскімі паселішчамі на Заходнім беразе ракі Iaрдан»; такое развіццё падзей «будзе парушаць становішчы міжнароднага права», а рашэнні, прапанаваныя Белым домам, «парушаюць права палесцiнскага народа на самавызначэнне і падрываюць бяспеку Ізраіля»[15][16].