Падлабе́нскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Гродзенскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок Падлабенне.
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Ласоснаўскі сельсавет у складзе Сапоцкінскага раёна Беластоцкай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Ласосна. З 20 верасня 1944 года ў Гродзенскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года перайменаваны ў Баранавіцкі сельсавет, цэнтр перанесены ў вёску Баранавічы[1]. З 10 сакавіка 1959 года ў Гродзенскім раёне. 15 мая 1963 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Бялянскага сельсавета. 11 лютага 1972 года да сельсавета далучана частка скасаванага Навумавіцкага сельсавета з вёскамі Баля Сольная, Вулькаўцы, Загараны, Міцкевічы, Навумавічы, Падлабенне, Пушкары і Салаўі[2]. У 1985 годзе цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Падлабенне. 21 жніўня 1989 года да сельсавета далучана частка скасаванага Каробчыцкага сельсавета. 20 верасня 2002 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Раціцкага сельсавета (16 населеных пунктаў: Баяры, Валавічоўцы, Гінавічы, Камісарава, Канюхі, Капланаўцы, Круляўшчына, Кулакоўшчына, Лабна-Агароднікі, Ліхасельцы, Навасёлкі, Перстунь, Польныя Багатыры, Рацічы, Сафіёва, Скрынікі), 6 населеных пунктаў (Гневяншчына, Каробчыцы, Нямейшы, Скамарошкі, Чэхаўшчына, Юзафоўка) перададзены Капцёўскаму сельсавету, 6 (Бакуны, Брузгі, Дубніца, Клачкі, Кулёўцы, Струбка) — Адэльскаму сельсавету, сельсавет перайменаваны ў Падлабенскі[3]. 24 красавіка 2008 года ў склад горада Гродна перададзены вёскі Баранавічы, Галавічы, Дзмітрыеўка, Калбасіно, Ласосна, Новікі[4].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 3939 чалавек[5], з іх 62,0 % — палякі, 27,2 % — беларусы, 7,9 % — рускія[6].