У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Клімковіч.
Міха́сь Клімко́віч (Міхаі́л Мікала́евіч; 8 (20) лістапада 1899, в. Сялітранка, цяпер Барысаўскі раён, Мінская вобласць, Беларусь — 5 лістапада 1954, Мінск) — беларускі паэт, драматург, празаік, крытык, аўтар тэксту гімна БССР — «Мы, беларусы».
Нарадзіўся ў вёсцы Сялітранка Барысаўскага павета ў сялянскай сям’і. У 1915 г. скончыў Барысаўскае вышэйшае чатырохкласнае вучылішча. Здаў экстэрнам экзамен на званне народнага настаўніка. Настаўнічаў у Барысаўскім павеце (1915—1921). Служыў у Чырвонай Арміі (1921—1923), потым ізноў настаўнічаў. Працаваў на партыйнай і прафсаюзнай рабоце. У 1932—1934 гг. — старшыня аргкамітэта, а ў 1934—1939 — першы старшыня праўлення Саюза пісьменнікаў БССР. У канцы 1936 г. быў абвінавачаны ў сувязях з «трацкістамі і нацдэмамі», таму спрабаваў скончыць жыццё самагубствам (перарэзаў сабе горла)[3].
У 1943—1947 гг. быў галоўным рэдактарам Дзяржаўнага выдавецтва БССР у Маскве, потым у Мінску. Літкансультант Саюза пісьменнікаў БССР (1947—1954).
Член РКП(б) з 1920. Старшыня рэвізійнай камісіі КПБ (1930—1932). У 1932—1937 гг. кандыдат у члены ЦК КП(б)Б. Член ЦВК БССР у 1931—1938 гг.
З жонкай Марыяй Язэпаўнай мелі дачок Маю (1927—2014)[4] і Святлану (1935—2001).
Памёр 5 лістапада 1954 года, пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках.
Друкаваўся з 1926 г.
Аўтар слоў да песні Н. Сакалоўскага «Мы, беларусы» (1944), зацверджанай Дзяржаўным гімнам БССР (1955)[5].
У 1946 г. у дзяржаўным выдавецтва БССР выйшаў зборнік прозы М. Клімковіча «Лясное возера». Апрацаваў зборнік «Беларускія народныя казкі» (1946). У 1947 г. выйшаў зборнік «Драматычныя паэмы». У 1959 г. выдадзены Збор твораў у 2 тамах.
Даследаваў беларускую літаратуру. Аўтар прац «Літаратура Савецкай Беларусі за 15 год» (1934), «Аб жыватворчым уплыве рускай літаратуры на беларускую літаратуру (1953), «Літаратурна-крытычныя артыкулы (1962).