У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Малачай (значэнні). Мле́чнік, Малачай[1] (Lactarius) — род шапкавых базідыяльных грыбоў сямейства сыраежкавых.
Пладовае цела — шапка на ножцы. Шапка белая, шэрая да ружавата-ліловай, карычневая, дыяметрам да 25 см, звычайна правільна-круглаватая з загорнутым ці апушчаным уніз краем, не аддзяляецца ад ножкі. Пласціны прырослыя або зыходныя. Ножка шчыльная або рыхлая, часта ўнутры полая. Мякаць белая, палевая, з млечным сокам (сістэматычная адзнака). Споры авальныя або шарападобныя, белыя ці жаўтаватыя.
Вылучаецца каля 80 відаў. Пашыраны ў Еўразіі і Амерыцы. На Беларусі 42 віды. Найбольш вядомыя: млечнік белы, або бялянка (Lactarius pubescens), млечнік горкі, або гаркуха (Lactarius rufus), грузд чорны (Lactarius necator), млечнік ружовы, або ваўнянка (Lactarius torminosus), млечнік апушаны, або скрыпіца (Lactarius vellereus), млечнік смачны, або рыжык (Lactarius deliciosus). Трапляюцца з ліпеня па кастрычнік у лясах, на ўзлесках і лугах, дзе ёсць карані дрэў. Утвараюць «ведзьміны кольцы».
Усе віды ядомыя.