Казімір Мікалай Міхалкевіч
Казімір Мікалай Міхалкевіч (польск.: Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz; 1 лютага 1865, Гапенішкі — 16 лютага 1940) — рымска-каталіцкі і польскі дзеяч, біскуп.
З шляхецкага роду Ковенскай губерні, сын Юстына Міхалкевіча. У 1884 паступіў у Магілёўскую каталіцкую семінарыю ў Пецярбургу. 23 кастрычніка 1886 высвечаны на святара. Пасля заканчэння семінарыі ў 1888 служыў у віцебскім парафіяльным касцёле Св. Антонія, а з 1890 у розных парафіях Віцебскай губерні. У 1896 яго прызначылі на пасаду пробашча Кранштацкага рымска-каталіцкага ваенна-марскога касцёла і адначасова ваеннага капелана марскіх і сухапутных войскаў Расійскай імперыі.
У 1900 стаў пробашчам мінскага касцёла Святой Тройцы. Адразу пачаў актыўна займацца гаспадарчымі справамі і ў першую чаргу рамонтам парафіяльных будынкаў. На яго ініцыятыву ў 1903 у горадзе стварылі камітэт, які распачаў працу па падрыхтоўцы будаўніцтва навага парафіяльнага храма на Залатой Горцы. Для распрацоўкі праекта новай святыні з Варшавы быў запрошаны вядомы архітэктар Юзаф Дзяконскі.
Займаўся асветніцкай дзейнасцю — навучаннем польскай мовы, гісторыі і культуры. З’яўляўся прыхільнікам уключення Віленшчыны ў склад Польшчы. 11 студзеня 1907 года быў абраны старшынёй (1907—1907) Польскага Таварыства «Асвета» у Мінску. Аднак праз некалькі месяцаў (у кастрычніку 1907) ксёндз Казімір Міхалкевіч пакінуў гэту пасаду, паехаўшы ў Вільню. Прычынай пераезду Міхалкевіча ў Вільню было тое, што пасля высылкі ў кастрычніку 1907 г. віленскага біскупа Эдварда Ропа, мінскі дэкан Казімір Міхалкевіч пачаў выконваць абавязкі адміністратара Віленскай дыяцэзіі[1],
У 1907—1917 фактычна адміністатар Віленскай дыяцэзіі. 12 студзеня 1923 прызначаны тытулярным біскупам Фіятырскім і біскупам-суфраганам Віленскай дыяцэзіі. Кансекраваны 10 чэрвеня 1923.
Вяселле Мечыслава Баляслававіча Ялавецкага (1876—1962) і Юліі Зыгмунтаўны Ваньковіч (1883—1939) у сядзібе Ваньковічаў у Вялікай Сляпянцы, 30 чэрвеня 1910 г.[2]
Зноскі
- ↑ Смалянчук, А. Ф. Паміж краёвасцю… С. 260.
- ↑ У ніжнім радзе ў цэнтры сядзіць Казімір Міхалкевіч. На балконе восьмы злева Раман Скірмунт, трынаццаты — Эдвард Вайніловіч, чатырнаццаты — Пётр Зыгмунтавіч Ваньковіч, пятнаццаты — Станіслаў Костка Ваньковіч (1860—1937).
| Папярэднік: Людвік Здановіч |
Біскуп-суфраган віленскі 1923—1940 |
Пераемнік: Мячыславас Рэйніс |
| Папярэднік: Петэр Іозеф Лаўсберг |
Біскупы Фіятырскі 1923—1940 |
Пераемнік: Генрых Мецрот |
Літаратура
- Смалянчук, А. Ф. Паміж краёвасцю і нацыянальнай ідэяй. Польскі рух на беларускіх і літоўскіх землях. 1864 — люты 1917 г. / А. Ф. Смалянчук. — СПб. : Неўскі прасцяг, 2004. — 406 с.
Спасылкі
- Bishop Kazimieras Mikalojus Michalkiewicz †
- Уладзімір ДЗЯНІСАЎ. Каштоўная крыніца гісторыі(недаступная спасылка)
Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Нарадзіліся 1 лютага
Нарадзіліся ў 1865 годзе
Памерлі ў Вільнюсе
Памерлі ў 1940 годзе
Вікіпедыя:Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
Выпускнікі Імператарскай Рымска-каталіцкай духоўнай акадэміі
Біскупы віленскія
Нарадзіліся ў Гапенішкі
Камандоры з зоркай ордэна Адраджэння Польшчы
Род Міхалкевічаў
Вікіпедыя:Артыкулы з ручной вікіфікацыяй месца нараджэння ў картцы
Асобы
Біскупы фіятырскія
Памерлі 16 лютага