Ковенская губерня — губерня Расійскай імперыі ў 1842—1917 гадах. Цэнтрам быў горад Коўна (цяперашні горад Каўнас).
18 снежня 1842 г. са складу Віленскай губерні былі вылучаны паветы з пераважна балтамоўным сялянскім насельніцтвам губерні, з якіх была створана Ковенская губерня (1842—1917), атрымаўшая неафіцыйную назву «Самагіція» («Жамойць», «Жмудзь»)[1][2].
Губерня ўваходзіла ў склад Віленскага генерал-губернатарства, а таму была складовай часткай Паўночна-Заходняга края Расійскай імперыі — з усімі наступствамі гэтай прыналежнасці.
У Коўна (бліжэй да губернскай адміністрацыі) на загад расійскіх улад у 1864 г. была пераведзена і рэзідэнцыя жамойцкага (цяльшайскага) біскупа.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ковенская губерня