Давыд Святаславіч (каля 1050—1123) — князь смаленскі (1095—1097), пераяслаўскі (1073—1076), мурамскі (1076—1093), наўгародскі (1094—1095), чарнігаўскі (1095—1123). Сын вялікага князя кіеўскага Святаслава Яраславіча.
У 1073 годзе, пасля ўзыхода на прастол бацькі ў Кіеве, атрымаў Пераяслаўль, але пасля смерці бацькі ў 1076 годзе вымушаны сысці разам з іншымі Святаславіча ў адну з далёкіх вотчын чарнігаўскіх князёў — Мурам. Пасля гібелі Ізяслава Яраславіча ў бітве за Чарнігаў (1078) Усевалад Яраславіч перайшоў у Кіеў, але Чарнігаў захаваў за сабой праз сына Уладзіміра.
У 1093 годзе, пасля смерці Усевалада Яраславіча кіеўскага, летапіс узгадвае Давыда наўгародскім князем (замест Мсціслава Уладзіміравіча). Пасля захопу Чарнігава братам Давыда Алегам (1094) Давыд прыйшоў у Смаленск, але наўгародцы ў яго адсутнасць вярнулі да сябе з Растова Мсціслава Уладзіміравіча.
У 1097 годзе прыняў удзел у Любечскім з’ездзе князёў, дзе князі абвясцілі: «Кожны няхай трымае Отчын сваю». Па рашэнні з’езда, за ім зацвердзілі Чарнігаў.
У лістападзе 1097 гады пасля асляплення Васілька Давыдам Ігаравічам валынскім ў Кіеве Давыд Святаславіч з Алегам і Уладзімірам прыйшлі пад Кіеў. Святаполк здолеў заключыць з імі мір, пасля чаго ён пачаў наступ на Давыда Ігаравіча, а затым і на Расціславічаў. У 1097 годзе ў няўдалай бітве на Ражнам поле на баку Святаполка ўдзельнічаў Святаслаў Давыдавіч. Яшчэ адно паражэнне сын Давыда Святаславіча пацярпеў ад Давыда Ігаравіча, памірыўся з Расціславічам.
У 1100 годзе Давыд Святаславіч ўдзельнічаў у з’ездзе ў Віцічаве, куды князі сабраліся для суда над Давыдам Ігаравічам. Апошні пазбавіўся Уладзіміра-Валынскага, а наўзамен атрымаў Дарагабуж, Бужск, Дубна і Чартарыйск, а ад Давыда і Алега Святаславіча — па сто грыўняў срэбрам у кошт узнагароджання за Уладзімір-Валынскі.
У 1101 годзе Давыд у саюзе з Валадаром Расціславічам хадзіў на палякаў.
Пасля смерці ў 1113 годзе Святаполка Ізяславіча кіеўскае княжанне павінна было перайсці да Давыда, але гэтага не адбылося. Не вядома нават пра канфлікт з гэтай нагоды паміж Давыдам і Манамахам.
У 1115 годзе Давыд удзельнічаў у паходзе Яраполка Уладзіміравіча на Друцк супраць князя менскага Глеба Усяславіча. Разам з Яраполкам Уладзіміравічам яны ўзялі Друцк прыступам. Глеб, абложаны ў Менску Уладзімірам Манамахам, здаўся. У 1118 годзе хадзіў з Уладзімірам Манамахам і Валадаром і Васількам Расціславічамі на ўладзіміра-валынскага князя Яраслава Святополчыча. Пасля двухмесячнай аблогі Яраслаў здаўся.