У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вейсенгоф. Генрык Вейсенгоф (польск.: Henryk Bonawentura Kazimierz Weyssenhoff); 1859, Пакрэўна, каля Каўнаса (цяпер Рокішкіскі раён Панявежыскага павета Літвы) — 1922, Варшава) — жывапісец[6].
Нашчадак старажытнага дваранскага роду герба Лебедзь, які пасяліўся ў XVII стагоддзі ў Лівоніі. Бацька Генрыка — вядомы пісьменнік, удзельнік паўстання 1863 года, быў сасланы ў Сібір. Неўзабаве маці Генрыха, з дзецьмі з’ехала ўслед за мужам у ссылку.
Дзяцінства будучы мастак правёў на Урале.
Першыя ўрокі выяўленчага мастацтва Вейсенгоф атрымаў у ссыльнага жывапісца Люцыяна Крашэўскага (брата вядомага польскага пісьменніка Юзафа Крашэўскага). У 1874 бацька Вейсенгофа быў амніставаны, з забаронай на пражыванне ў родных месцах. Сям’я пасялілася ў Варшаве.
З 1874 ён пачаў навучацца па класе малюнка ў прафесара жывапісу Войцеха Герсана[6]. На творчасць маладога мастака звярнуў увагу жывапісец Генрых Семірадскі, які дапамог Вейсенгофу паступіць у 1880 годзе ў Пецярбургскую імператарскую акадэмію мастацтваў.
Да 1885 — вучоба ў Пецярбургскай акадэміі[6]. У гэты час за кампазіцыю «Транспарт параненых» яму быў прысвоены сярэбраны медаль і званне мастака.
У 1889 выехаў у Мюнхен[6], дзе стажыраваўся пад кіраўніцтвам Альфрэда Кавальскага-Веруша(руск.) бел..
У 1903—1904 жыў у Парыжы, пасля чаго пасяліўся ў маёнтку бацькоў у с. Русаковічы (цяпер Пухавіцкі раён Мінскай вобласці Беларусі.
Падчас першай сусветнай вайны мастак вымушаны быў пераехаць у Варшаву, дзе і памёр у 1922 годзе.
Творчасць звязана з мастацкім жыццём Беларусі і Польшчы[6].
Аўтар рэалістычных пейзажаў[6], якія характарызуюцца лірычным настроем. Ён таксама выступаў, як графік і скульптар.
Заўзяты паляўнічы, Генрых Вейсенгоф неаднаразова адлюстроўваў на сваіх палотнах лясных звяроў і птушак на ўлонні дзікай прыроды.
Ім была створана серыя ілюстрацый да твораў стрыечнага брата Юзафа Вейсенгофа: зборніка вершаў «Эротыка» (1911) і раману «Собаль і панна(польск.) бел.» (1913).
Карціны Вейсенгофа карысталіся поспехам у крытыкаў і гледачоў, неаднаразова былі адзначаны медалямі на выстаўках, у прыватнасці, сярэбраным медалём на выстаўцы ў Парыжы ў 1900.
Генрых Вейсенгоф быў членам варшаўскага аб’яднання мастакоў «Pro Arte(польск.) бел.».
Зрабіў эскізы дыплому сельскагаспадарчай і прамысловай выстаўкі ў Мінску ў 1901 годзе.
Удзельнік мастацкіх выставак у Пецярбургу (1888, «Транспарт параненых», «Беларускія могілкі. Русаковічы»), Берліне (1891, «Могілкі»), Львове (1891, «Куток у Польным»), Парыжы (1901, «Снег»), Мінску (1916, «Прадчуванне», «Змаганне», «Хмара», «Цішыня», «Беларускія паляўнічыя», «Паляўнічыя з сабакамі»).