Ваяводскі мундзір — святочны строй польскай шляхты, які мусілі насіць падчас з’ездаў сеймікавых і сеймавых паслы кожнага ваяводства і павета. Быў прыняты пастановай на сейме Рэчы Паспалітай у 1776 годзе, выкарыстоўваўся ў 1776—1795 гадах.
Сейм 1776 года(польск.) бел. рэкамендаваў шляхце кожнага ваяводства насіць аднастайныя строі, выкананыя абавязкова з мясцовага сукна, якія павінны былі стаць элементам, які адрозніваў і вызначаў дэпутатаў ад дадзенага рэгіёна. Нягледзячы на тое, што канстытуцыя Сейма не ўказвала знешні выгляд уніформы і ўводзіла свабоду іх нашэння, рэкамендацыі Сейма былі практычна неадкладна выкананы, і асобныя сеймікі прынялі ўласныя колеры адзення, жупанаў і паясоў. Паны прыехалі на Сейм у 1778 годзе ў ваяводскіх мундзірах. Некаторыя ваяводствы (у тым ліку Бжесць-Куяўскае(руск.) бел. і Інаўроцлаўскае(руск.) бел.) таксама ўвялі асобную сеймавую форму, адрозную ад адзення на сейміках. Закон аб ваяводскіх мундзірах быў пацверджаны Сеймам 1780 года(польск.) бел., адначасова забараняючы насіць з імі любыя ўпрыгажэнні.
Ваяводскія мундзіры, якія ўзніклі на хвалі супраціву кансерватыўна настроенай шляхты супраць французскай моды, унеслі свой уклад у абуджэнне нацыянальнай самасвядомасці і згулялі сваю ролю ў працэсе стварэння польскага нацыянальнага касцюму. На яго спаслаўся сейм Герцагства Варшаўскага, увёўшы для шляхты па ўсёй краіне адзіны цэласны строй.
![]() |
Ваяводскі мундзір на Вікісховішчы |
---|