Берасцейскае ваяводства
Берасцейскае ваяводства, Брэст-Літоўскае[1], Брэсцкае (1566—1795) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. Цэнтр — горад Берасце.
Гісторыя
Вылучылася з Троцкага ваяводства (1566). Падзялялася на два паветы: Берасцейскі, куды ўвайшлі тэрыторыі былых Камянецкага і Кобрынскага паветаў і Пінскі, у які ўвайшлі Тураў, Давыд-Гарадок, Дубровіцкае княства.
Ваеннае ліхалецце прычыніла павету вялікае спусташэнне. Сойм ВКЛ 1661 г. характарызаваў стан ваяводства як «у большай сваёй частцы ператворана ў папялішча і поўнасцю разбурана»[2].
Першы ваявода — Юрый Тышкевіч. З канца XVII ст. у адрозненні ад Брэст-Куяўскага ваяводства ў Польшчы называлася Брэст-Літоўскім.
У 1791 г. утвораны Кобрынскі і Пінска-Зарэчны (з цэнтрам у Плотніцы) паветы. У 1792 г. Пінска-Зарэчны павет перайменаваны ў Запінскі з цэнтрам у Століне. У 1793 г. у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай Пінскі павет увайшоў у склад Расійскай імперыі і стаў паветам Мінскай губерні. У выніку трэцяга падзелу Берасцейскае ваяводства скасавана, большая яго частка ўвайшла ў Слонімскую губерню Расійскай імперыі, заходняя (забужская) частка Берасцейскага павета трапіла ў склад Аўстрыі.
Зноскі
- ↑ Назва выкарыстоўвалася ў польскіх дакументах
- ↑ Volumina legum: przedruk zbioru praw staraniem xx. pijarow w Warszawie od r. 1732 do r. 1782 wyd. T. 4. — Petersburg: J. Ohryzko,1859. — 518 s. — S. 386—389.
Гл. таксама
Спасылкі
- Тэрыторыя, адміністрацыйны падзел ВКЛ Архівавана 1 красавіка 2009.
Катэгорыя·Гісторыя Брэста
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Берасцейскае ваяводства