«Белорусская деловая газета» (бел.: «Беларуская дзелавая газета»; «руск.: БДГ. Деловая газета») — беларуская грамадска-палітычная газета, заснаваная ў 1992 годзе. Нязменным рэдактарам быў Пётр Марцаў. Заснавальнікам і выдаўцом «БДГ» з’яўлялася выдавецкае прыватнае ўнітарнае прадпрыемства «Марат», газета пазіцыянавала сябе як «штодзённае незалежнае выданне дзелавых і палітычных кругоў Беларусі»; аб’ектыўна была адным з найболей аўтарытэтных незалежных СМІ Беларусі. За час дзейнасці БДГ неаднаразова прадпрымаліся спробы прыпыніць яе выпуск па розных прычынах, аднак кожны раз выпуск выдання аднаўляўся.
У 2003 годзе на засаду рэдактара заступіла Святлана Калінкіна[1]. У газеце сталі публікавацца рэпартажы і артыкулы, якія крытыкуюць урад Лукашэнкі, у тым ліку серыя матэрыялаў пра суд над экс-дырэктарам канцэрна «Белдзяржхарчпрам» Віктарам Казекам, карупцыйны працэс над былым дырэктарам Мінскага трактарнага завода Міхаілам Лявонавым і апытанне чытачоў, ці павінен народ дазваляць Лукашэнка выкарыстоўваць прэзідэнцкі самалёт для асабістага карыстання[2]. Артыкулы рэпарцёра Ірыны Халіп аб карупцыі ў асяроддзі афіцыйных уладаў прывялі да кароткачасовага прыпынення друку газеты за «абразу гонару і годнасці прэзідэнта»[3].
3 чэрвеня 2003 года выйшаў сумесны нумар «Белорусской деловой газеты» да «Салідарнасці»: такім чынам рэдакцыя «Салідарнасці» падтрымала «БДГ», якую забараняў рэжым Лукашэнкі[прыбраць шаблон][4].
Неўзабаве газета была падвергнутая і афіцыйнай кампаніі пераследу: «палітычна матываваныя падатковыя праверкі, пагрозы забойства і затрыманні»[5]. Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь пачало запалохваць друкарні, якія б пагадзілася друкаваць газету, што вымусіла «БДГ» пераехаць друкавацца ў расійскі Смаленск[1].
У 2004 годзе Камітэт абароны журналістаў узнагародзіў Калінкіну Міжнароднай прэміяй за свабоду прэсы(англ.) бел., здзейсніў «прызнанне мужнай журналістыкі»[6] за яе працу з «БДГ»[1]. Камітэт высока ацаніў яе «крытычнае асвятленне розных злоўжыванняў з боку ўрада» пад пагрозаю «юрыдычнага і бюракратычнага пераследу з боку беларускіх уладаў на працягу шэрагу гадоў»[7].
Газета спыніла выхад у сувязі з забаронай друкавацца ў беларускіх друкарнях і распаўсюджваннем праз РУП «Белпошта» і «Белсаюздрук» у 2006 годзе, на той час штотыднёвы тыраж складаў 65-70 тысяч асобнікаў.
Сёння існуе інтэрнэт-версія выдання «БДГ Деловая газета».