wd wp Пошук:
    ⬜

    Баляслаў Русецкі

    У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Русецкі. Баляслаў (Міхаіл Юрый) Канутавіч Русе́цкі (23 лістапада 1824, Рым — 31 студзеня 1913) — жывапісец, графік. Творчасць звязана з мастацкім жыццём Беларусі і Літвы. Сын Канута Русецкага.

    Біяграфія

    Вучыўся ў Віленскім дваранскім інстытуце, дзе выкладаў яго бацька, затым на медыцынскім факультэце Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. У 1843—1850 гадах вольным слухачом вучыўся ў Акадэміі мастацтваў у Карла Брулова і Фёдара Бруні. Пазней удасканальваўся ў Рыме. У 1850 годзе за напісаны з натуры партрэт яму было прысвоена званне свабоднага мастака, у 1853 годзе за алегарычнае палатно ««Упадзенне ракі Віліі ў Нёман» („Połączenie Willi z Niemnem“) — званне акадэміка[3] [4].

    У 1857 годзе з жонкай выехаў у паездку за мяжу, наведаў Варшаву, Кракаў, Дрэздэн, Прагу, Вену, Трыест, у 1858—1861 гадах жыў у Рыме, куды не раз вяртаўся[3].

    Алегорыя Нёмана

    Пасля вяртання з Рыма абгрунтаваўся ў маёнтку Янавічы пад Беластокам, але пасля смерці жонкі ў 1866 годзе перасяліўся ў Вільню[3].

    Вярнуўшыся ў Вільню, выкладаў рысунак у прагімназіі. Збіраў творы мастацтва, археалагічныя знаходкі, матэрыялы для гісторыі мастацтва ў Вільні. Уваходзіў у арганізаваны прамыслоўцам З. Нагродскім у 1897 годзе камітэт па ўзвядзенні помніка паэту Адаму Міцкевічу ў Вільні і набыў у Кракаве ў графа Зыгмунта Пуслоўскага адзін з трох асобнікаў бюста Міцкевіча, адлітых у Парыжы (аўтар — кракаўскі скульптар Марцэлі Гуйскі). Праект помніка падрыхтаваў кракаўскі архітэктар Тадэвуш Стрыенскі. Працамі па мантажы помніка ў касцёле Святых Янаў у Вільні займаўся варшаўскі скульптар Ян Рудніцкі. Дзень сотай гадавіны нараджэння Міцкевіча 12 (24) снежня 1898 года быў адзначаны ўрачыстай памінальнай імшой з удзелам мноства віленчукоў. Помнік быў без агалоскі адкрыты 6 (18) чэрвеня 1899 года. Перад незадаволенай мясцовай адміністрацыяй настаяцель касцёла Казімір Пацінка апраўдваўся тым, што помнік узвдзены па просьбе сына паэта і гэта яго прыватная справа.[5]

    Завяшчаў Віленскаму таварыству сяброў навукі сваю бібліятэку, архіў, калекцыю мастацкіх твораў і ахвяраваў 10 тысяч рублёў на ўзвядзенне дом таварыства ў Вільні.

    Пахаваны на Бернардзінскіх могілках у Вільні побач з магілай свайго бацькі, маці, братоў, сястры і жонкі Стэфаніі, народжанай Карповіч (1829—1866). Аўтар надмагільнага помніка — Альгерд Кухарскі, які назваўся ў надпісе на надмагілле яго ўнукам, у рэчаіснасці ж далёкі сваяк (у Баляслава Русецкага не было ўнукаў і пляменнікаў).

    Творчасць

    Пакланенне пастухоў

    Працаваў пераважна ў жанры партрэта, пісаў пейзажы, кампазіцыі на рэлігійныя тэмы. У пачатку 20 ст. ўдзельнічаў у афармленні перыядычных выданняў на Беларусі. Сярод твораў: «Жаночы партрэт» (1850), «Партрэт сенатара Навасільцава з сынам», «Партрэт Карповіча» (абодва 1851), «Партрэт Паўлоўскага», аўтапартрэт (абодва 1852), «Партрэт генерала Бібікава» (1854), «Партрэт жанчыны ў белым», алегарычная кампазіцыя «Упадзенне ракі Віліі ў Нёман» (1853), алтарная карціна «Св. Казімір» (1857) для фарнага касцёла ў Гродне. Выканаў шэраг фрэскавых размалёвак у касцёлах Гродна і ў Турчанах (Беласточчына).

    Зноскі

    1. 1 2 Boleslaw Michal Rusiecki // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
    2. ↑ Bolesław Michał Rusiecki // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
    3. 1 2 3 Amžinasis miestas
    4. ↑ Biernacka
    5. ↑ Monument to A. Mickiewicz(англ.)  (недаступная спасылка). Vilnius University architectural ensemble. Vilnius University Library (19 кастрычніка 2004). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2017. Праверана 28 снежня 2016.

    Літаратура

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (24):
    Мастакі Літвы
    Вікіпедыя:Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
    Мастакі-партрэтысты Літвы
    Мастакі-пейзажысты Літвы
    Нарадзіліся 23 лістапада
    Памерлі 31 студзеня
    Вікіпедыя:Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
    Пахаваныя на Бернардзінскіх могілках
    Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з назвай артыкула
    Памерлі ў Вільнюсе
    Нарадзіліся ў 1824 годзе
    Выпускнікі Віленскага шляхецкага інстытута
    Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з нумарамі старонак
    Выпускнікі Імператарскай Акадэміі мастацтваў
    Мастакі-партрэтысты Беларусі
    Выпускнікі СПбДУ
    Памерлі ў 1913 годзе
    Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з аўтарам
    Мастакі паводле алфавіта
    Мастакі Беларусі
    Асобы
    Нарадзіліся ў Рыме
    Мастакі-пейзажысты Беларусі
    Вікіпедыя:Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных