Англезі́т — мінерал класа сульфатаў, сульфат свінцу PbSO4. Назва паходзіць ад вострава Англсі ва Уэльсе, дзе мінерал знайшоў упершыню[1] ў 1832 годзе французскі мінералог і геолаг Франсуа Сюльпіс Бёдан (фр.: François Sulpice Beudant)[2].
У складзе англезіту: PbO — 73,6 % (свінцу 68,3 %) і SO3 — 26,4 %, прымесі барыю, медзі, серабра.
Крышталізуецца ў рамбічнай сінгоніі. Утварае таблічастыя, прызматычныя крышталі, зярністыя і шчыльныя агрэгаты, жаўлакі, скарынкі. Бясколерны, белы і злёгку афарбаваны ў жоўты, шэры, буры, сіні колер. Бляск шкляны, смаляны, алмазны. Рыса бясколерная. Крохкі[1]. Цвёрдасць 2,5—3[1] па шкале Моаса. Шчыльнасць 6,37—6,39[1] г/см³. Цалкам раствараецца ў едкім калі, пры награванні раствараецца ў канцэнтраванай сернай кіслаце[1].
Англезіт мае пераважна гіпергеннае паходжанне. Утвараецца ў выніку акіслення галеніту і іншых сярністых злучэнняў свінцу ў свінцовых і поліметалічных радовішчах руд[1]. Сустракаецца разам з цэрусітам, галенітам, смітсанітам, сфалерытам, гётытам, ліманітам, пірамарфітам і малахітам[1] і інш.
Радовішчы і праяўленні ў Англіі, Аўстраліі, Аўстрыі, Германіі, Мексіцы, Намібіі, Расіі, Славеніі, ЗША, Уэльсе, Шатландыі[3].
Выкарыстоўваецца ў якасці руды на свінец.
Англезіт на Вікісховішчы |