wd wp Пошук: ⬜

Джон Эверэт Міле

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міле.

Джон Э́верэт Міле́ (таксама Міле́с[5] ; англ.: John Everett Millais, 8 чэрвеня 1829 — 13 жніўня 1896) — англійскі жывапісец, адзін з заснавальнікаў Брацтва прэрафаэлітаў.

Біяграфія

Міле нарадзіўся ў Саўтгемптане і пачаў вучыцца маляванню з дзевяці гадоў[6]. У 1838 годзе, калі сталі відавочнымі яго здольнасці, сям’я перабралася ў Лондан[7]. Ва ўзросце 11 гадоў Міле паступіў у Каралеўскую fкадэмію мастацтваў, стаўшы самым маладым студэнтам за ўсю гісторыю Акадэміі[7]. Да пятнаццаці гадоў ён ужо выдатна валодаў пэндзлем, у 1846 г. з’явіўся перад публікай з гістарычнай карцінай «Пісара берэт у палон перуанскіх інкаў», якую крытыка прызнала лепшай на ўсёй акадэмічнай выстаўцы таго года, а ў наступным годзе атрымаў залаты медаль за карціну «Нападзенне калена Веніямінава на дочак Сілаама»[6]. У 1848 годзе на адной з выставак Міле знаёміцца з Холманам Хантам і Дантэ Габрыэлем Расеці і разам з імі засноўвае Брацтва прэрафаэлітаў.

Яго раннія працы характарызуюцца значнай дэталізацыяй, у прыватнасці карціна «Хрыстос у бацькоўскім доме(руск.) бел.», 1850, Лондан), якую палічылі залішне рэалістычнай і ў газеце «Таймс» ахрысцілі як «абуральнай». Аднак Міле гэта не збянтэжыла, і ён працягваў сваю творчасць сярод прэрафаэлітаў. Насамрэч, тэхнічная дасканаласць карцін Міле адразу вылучыла яго сярод іншых жывапісцаў, таму працы Міле заўсёды прымалі на выстаўках Акадэміі, якімі радыкальнымі б яны ні былі[7]. Яго таксама падтрымаў крытык Джон Раскін, які адразу ўбачыў у Міле выбітны талент.

Улетку 1853 Раскін і яго жонка Эфі(руск.) бел. запрасілі Міле адправіцца разам на лета ў Гленфінлас. Міле і Эфі пакахалі адзін аднаго і, пасля яе скандальнага разводу з Раскінам[8], пажаніліся. Жаніцьба змяніла Міле: для падтрымання сям’і ён павінен быў ствараць карціны хутчэй і ў большай колькасці, а таксама дорага прадаваць іх. Міле цалкам адрокся ад поглядаў і ідэй прэрафаэлітызму: у прыватнасці, карціну «Сэр Ізюмбрас(руск.) бел.» (1857), дзе мастак вельмі адышоў ад прэрафаэліцкай тэхнікі, Раскін назваў «нават не няўдачай, а катастрофай»[9]. Наўзамен Міле здабыў велізарную папулярнасць і шалёнае багацце, зарабляючы да 30 тысяч фунтаў у год[9]. Ён зрабіўся партрэтыстам, збольшага пейзажыстам[6] (прычым пейзажы Міле маляваў не на заказ, а як хобі — для сябе[10]) і стаў першым англійскім мастаком, які атрымаў тытул баранэта (у 1885). У 1896 годзе ён быў выбраны прэзідэнтам Каралеўскай акадэміі. На партрэтах Міле адлюстроўвае, як правіла, людзей вядомых, якія займаюць высокія грамадскія пасты[9].

У наш час Міле адносіцца да ліку самых любімых англічанамі мастакоў сярэдзіны XIX стагоддзя[10].

Найбольш вядомая карціна — «Афелія» , 1851—1852), дзе намалявана каханая Расеці Элізабет Сідал(руск.) бел..

Карціны

Асноўны артыкул: Спіс карцін Дж. Э. Міле

1848 — «Смерць Рамеа і Джульеты» / The Death of Romeo and Juliet) (Мастацкая галерэя Манчэстэра)
1848-49 — «Ізабела(руск.) бел.» / Isabella
1850 — «Хрыстос у бацькоўскім доме(руск.) бел.» / Christ In The House Of His Parents (Галерэя Тэйт, Лондан)
1851 — «Марыяна(руск.) бел.» / Mariana
1852 — «Афелія» ці «Смерць Афеліі»[6] / Ophelia (галерэя Тэйт, Лондан)
1856 — «Восеньскае лісце(руск.) бел.» / Autumn Leaves
1862 — «Вер мне» / Trust Me
1868 — «Ванеса(англ.) бел.» / Vanessa
1873 — «Дровы на зіму» / Winter Fuel (Мастацкая галерэя Манчэстэра)
1873 — «Партрэт Эфі Міле» / Portrait of Effie Millais
1875 — «Кастрычніцкі холад» / Chill October (калекцыя Эндру Лойд Уэбера)
1886 — «Мыльныя пузыры(руск.) бел.» / Bubbles (Мастацкая галерэя лэдзі Левер(руск.) бел., [Горад Ліверпуль|Ліверпуль]])

Зноскі

1 2 Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.
1 2 https://data.bnf.fr/ark:/12148/cb122101159
↑ https://www.britannica.com/biography/Sir-John-Everett-Millais-1st-Baronet
1 2 Lundy D. R. The Peerage
↑ Прозвішча вымаўляецца на манер французскай мовы: Merriam-Webster OnLine. У рускіх крыніцах нярэдка сустракаецца «Мілес».
1 2 3 4 Милле, Джон // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.
1 2 3 Tate Britain| Past Exhibitions | Millais Архівавана 9 лістапада 2011.
↑ Путеводитель по искусству. Под ред. Яна Чилверса. — М.: ОАО Издательство «Радуга», 2002
1 2 3 Шестаков В. П. Прерафаэлиты: мечты о красоте. — М.: Прогресс-Традиция, 2004. ISBN 5-89826-217-2.
1 2 Екатерина Беляева. Плодовит по семейным обстоятельствам. Выставка Джона Миллеса открылась в Амстердаме. — Газета «Культура» № 9, 12 марта 2008 г., с. 15

Спасылкі

Sir John Everett Millais — Victorian Art in Britain (англ.)
Sir John Everett Millais: An Overview (англ.)
Биография и работы на сайте National Museums Liverpool (англ.)
О картине «Офелия» (Ophelia) Архівавана 8 мая 2006. (англ.)
John Everett Millais. Ophelia (англ.)