Witaj (бел.: Дзень добры, з верхнялужыцкай і ніжнялужыцкай моваў) — моўны праект, які распаўсюджвае сістэму двухмоўнага выхавання і навучання на нямецкай і сербалужыцкіх мовах у дашкольных установах і школах Лужыцы (у землях Саксонія і Брандэнбург), мэтай якога з’яўляецца захаванне і развіццё моў лужыцкіх сербаў — славянскай нацыянальнай меншасці, што жыве на ўсходзе Германіі.
Спробы рэалізацыі праектаў па фарміраваню сістэм двухмоўнай адукацыі для дзяцей ранняга ўзросту да прымянення ў Германіі ажыццяўляліся ў Канадзе і ў некаторых краінах Еўропы, мовы карэнных народаў якіх знаходзяцца пад пагрозай знікнення. Такім праектам, напрыклад, з’яўляецца брэтонская Diwan у Францыі. Абапіраючыся на існуючы вопыт іншых краін, арганізатары праекта Witaj пачалі яго працу 1 сакавіка 1998 года ў адным з раёнаў Котбуса — Зілоў (ням.: Sielow), дзе ў дзіцячым садзе была набрана першая група з 12 дзяцей. Навучанне сербалужыцкім мовам у групах, якія працуюць па гэтай праграме, ажыццяўляецца метадам апускання ў моўнае асяроддзе, пры якім зносіны выхавальніка з дзецьмі адбываюцца толькі на серболужыцкай мове. Многія з удзельнікаў у праграме вучацца затым у пачатковых школах, у якіх выкладанне большасці прадметаў вядзецца на сербалужыцкай мове. Адзін з першых удзельнікаў праекта Witaj у 2006 годзе паступіў у котбускую Ніжнялужыцкую гімназію (Niedersorbische Gymnasium).
Да 2009 года ў Брандэнбургу і Саксоніі налічвалася 5 дзіцячых садкоў, якія працавалі па праграме Witaj[1]:
Акрамя таго, па прыкладу дзіцячых садоў-Witaj ў нямецкамоўных дзіцячых садках былі створаны асобныя групы-Witaj — 11 у Саксоніі і 8 у Брандэнбургу[2]. У адрозненне ад астатніх сербалужыцкіх дзіцячых садоў у якія працуюць па праграме Witaj дзяцей прыводзяць са змешаных нямецка-лужыцкіх або цалкам нямецкамоўных сем’яў.
Матэрыялы па рэалізацыі праекта публікуюцца ў часопісе «Serbska šula».