Quercus ithaburensis — лістападнае дрэва, від сямейства букавых.
Quercus ithaburensis невялікае ці сярэдняе паўвечназялёнае лістападнае дрэва, якое расце да вышыні ў 15 метраў, з круглявай кронай і часта з вузлаватым ствалом і галінамі. Лісце 4-9 см у даўжыню і 2-5 см у шырыню, авальнай формы, з 7 па 10 пар. Яно цёмна-зялёнае, глянцавае зверху і шэрае лямцавае знізу[3][4].
Мужчынскія кветкі — каташкі светла-зялёнага колеру даўжынёй да 5 см, а жаночыя кветкі — зусім невялікія, даўжынёй да 0,4 мм, растуць па 3-х на кароткіх пладаножках і апыляюцца ветрам. Цвіценне адбываецца з сакавіка па красавік на большасці арэалу. Жалуды, як правіла, авальныя, да 5 см у даўжыню і 3 см у шырыню, з плюскай, якая ахоплівае прыкладна 1/3 жолуда, з тэрмінам выспявання ў 18 месяцаў, ападаюць з дрэва ў 2-ю восень пасля апылення. Плюска пакрыта доўгіми жорсткіми друзлыми лускавінкамі, якія згорнутыя назад або эвальвентна асабліва ўздоўж краю плюскі[3][4] [5].
Расце ў Паўднёва-Усходняй Еўропе, паўднёва-Усходняй Італіі[6], паўднёвай Албаніі і Грэцыі[7], і ў паўднёва-заходняй Азіі, ад Турцыі на поўдзень праз Ліван, Ізраіль, Сірыю[8], і суседнюю Іарданію[9], дзе з’яўляецца нацыянальным дрэвам.
Сінаніміка віду ўключае наступныя назвы[10]: