wd wp Пошук:

P-адычны лік

p-адычны лік[1] (дзе p — нейкі выбраны просты лік) — элемент пашырэння поля рацыянальных лікаў, якое з’яўляецца папаўненнем поля рацыянальных лікаў адносна p-адычнай нормы, вызначанай на аснове ўласцівасцей дзялімасці цэлых лікаў на р.

p-адычныя лікі ўвёў Курт Хензэль[de] у 1897 годзе[2].

Поле p-адычных лікаў звычайна абазначаецца

Q

p

{\displaystyle \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Q\} _\{p\}\} ці

Q

p

{\displaystyle \mathbf {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbf \{Q\} _\{p\}\}.

Алгебраічная пабудова

Цэлыя p-адычныя лікі

Стандартнае азначэнне

Няхай p — некаторы просты лік. Цэлым p-адычным лікам называецца бесканечная паслядоўнасць

x

{

x

1

,

x

2

, … }

{\displaystyle x=\{x_{1},x_{2},\ldots \}}

\{\displaystyle x=\\{x_\{1\},x_\{2\},\ldots \\}\} цэлых лікаў

x

n

{\displaystyle x_{n}}

\{\displaystyle x_\{n\}\}, якія задавальняюць умову:

x

n

x

n + 1

( mod

p

n

)

.

{\displaystyle x_{n}\equiv x_{n+1}{\pmod {p^{n}}}.}

\{\displaystyle x_\{n\}\equiv x_\{n+1\}\{\pmod \{p^\{n\}\}\}.\} Дзве паслядоўнасці

x

n

{\displaystyle {x_{n}}}

\{\displaystyle \{x_\{n\}\}\} і

y

n

{\displaystyle {y_{n}}}

\{\displaystyle \{y_\{n\}\}\} вызначаюць адзін і той жа цэлы p-адычным лік тады і толькі тады, калі

x

n

y

n

( mod

p

n

)

{\displaystyle x_{n}\equiv y_{n}{\pmod {p^{n}}}}

\{\displaystyle x_\{n\}\equiv y_\{n\}\{\pmod \{p^\{n\}\}\}\} для ўсіх n ≥ 1.

Складанне і множанне цэлых p-адычных лікаў вызначаецца як пачленнае складанне і множанне такіх паслядоўнасцей. Для іх непасрэдна правяраюцца ўсе аксіёмы кальца.

Азначэнне праз праектыўны ліміт

У тэрмінах праектыўных лімітаў[ru] кальцо цэлых p-адычных лікаў вызначаецца як ліміт

lim

Z

/

p

n

Z

{\displaystyle \lim _{\leftarrow }\mathbb {Z} /{p^{n}}\mathbb {Z} }

\{\displaystyle \lim _\{\leftarrow \}\mathbb \{Z\} /\{p^\{n\}\}\mathbb \{Z\} \} кольцаў

Z

/

p

n

Z

{\displaystyle \mathbb {Z} /{p^{n}}\mathbb {Z} }

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} /\{p^\{n\}\}\mathbb \{Z\} \} вылікаў па модулю

p

n

{\displaystyle p^{n}}

\{\displaystyle p^\{n\}\} адносна натуральных праекцый

Z

/

p

n + 1

Z

Z

/

p

n

Z

{\displaystyle \mathbb {Z} /{p^{n+1}}\mathbb {Z} \to \mathbb {Z} /{p^{n}}\mathbb {Z} }

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} /\{p^\{n+1\}\}\mathbb \{Z\} \to \mathbb \{Z\} /\{p^\{n\}\}\mathbb \{Z\} \}.

Такія пабудовы можна правесці ў выпадку не толькі простага ліку

p

{\displaystyle p}

\{\displaystyle p\}, але і любога састаўнога ліку

m

{\displaystyle m}

\{\displaystyle m\} — атрымаецца т. зв. кальцо

m

{\displaystyle m}

\{\displaystyle m\}-адычных лікаў, але гэтае кальцо ў адрозненне ад

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\} утрымлівае дзельнікі нуля, таму далейшыя пабудовы, якія разглядаюцца ніжэй, для яго непрыдатныя.

Уласцівасці

Кальцо цэлых p-адычных лікаў звычайна абазначаецца

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\}. Звычайныя цэлыя лікі ўкладваюцца ў

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\} відавочным чынам:

x

{ x , x , … }

{\displaystyle x=\{x,x,\ldots \}}

\{\displaystyle x=\\{x,x,\ldots \\}\} і з’яўляюцца падкальцом.

Беручы ў якасці элемента класа вылікаў лік

a

n

=

x

n

mod

p

n

{\displaystyle a_{n}=x_{n},{\bmod {,}}{p^{n}}}

\{\displaystyle a_\{n\}=x_\{n\}\,\{\bmod \{\,\}\}\{p^\{n\}\}\} (такім чынам,

0 ≤

a

n

<

p

n

{\displaystyle 0\leq a_{n}<p^{n}}

\{\displaystyle 0\leq a_\{n\}<p^\{n\}\}), мы можам запісаць кожны цэлы p-адычны лік у выглядзе

x

{

a

1

,

a

2

, … }

{\displaystyle x=\{a_{1},a_{2},\ldots \}}

\{\displaystyle x=\\{a_\{1\},a_\{2\},\ldots \\}\} адназначным чынам. Такое прадстаўленне называецца кананічным.

Запісваючы кожнае an у p-ічнай сістэме злічэння

a

n

=

b

n − 1

b

1

b

0

{\displaystyle a_{n}=b_{n-1}\ldots b_{1}b_{0}}

\{\displaystyle a_\{n\}=b_\{n-1\}\ldots b_\{1\}b_\{0\}\} і, улічваючы, што

a

n

a

n + 1

( mod

p

n

)

,

{\displaystyle a_{n}\equiv a_{n+1}!!{\pmod {p^{n}}},}

\{\displaystyle a_\{n\}\equiv a_\{n+1\}\!\!\{\pmod \{p^\{n\}\}\},\} мы можам усякі p-адычны лік у кананічным выглядзе прадставіць як

x

{

b

0

,

b

1

b

0

,

b

2

b

1

b

0

, … }

{\displaystyle x=\{b_{0},b_{1}b_{0},b_{2}b_{1}b_{0},\ldots \}}

\{\displaystyle x=\\{b_\{0\},b_\{1\}b_\{0\},b_\{2\}b_\{1\}b_\{0\},\ldots \\}\} ці запісаць у выглядзе бесканечнай паслядоўнасці лічбаў у p-ічнай сістэме злічэння

x

{ …

b

k

b

1

b

0

} .

{\displaystyle x=\{\ldots b_{k}\ldots b_{1}b_{0}\}.}

\{\displaystyle x=\\{\ldots b_\{k\}\ldots b_\{1\}b_\{0\}\\}.\} Дзеянні над такімі паслядоўнасцямі ажыццяўляюцца па звычайных правілах складання, адымання і множання «слупком» у p-ічнай сістэме злічэння.

У такой форме запісу натуральным лікам і нулю адпавядаюць p-адычныя лікі з канечнаю колькасцю ненулявых лічбаў, якія супадаюць з лічбамі зыходнага ліку. Адмоўным лікам адпавядаюць p-адычныя лікі з бесканечнаю колькасцю ненулявых лічбаў, напрыклад у пяцярковай сістэме −1=…4444=(4).

p-адычныя лікі

Азначэнне як поля дзелей

p-адычным лікам называецца элемент поля дзелей

Q

p

{\displaystyle \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Q\} _\{p\}\} кальца

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\} цэлых p-адычных лікаў. Гэтае поле называецца полем p-адычных лікаў.

Уласцівасці

Поле p-адычных лікаў утрымлівае ў сабе поле рацыянальных лікаў.

Няцяжка даказаць, што любы цэлы p-адычны лік, някратны p, будзе абарачальным у колцы

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\}, а кратнае p адназначна запісваецца ў выглядзе

x

p

n

{\displaystyle xp^{n}}

\{\displaystyle xp^\{n\}\}, дзе лік x не дзеліцца на p і таму абарачальны, а n > 0.

Таму любы ненулявы элемент поля

Q

p

{\displaystyle \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Q\} _\{p\}\} можна запісаць у выглядзе

x

p

n

{\displaystyle xp^{n}}

\{\displaystyle xp^\{n\}\}, дзе x не кратнае p, а n любое.

Калі n адмоўнае, то, зыходзячы з прадстаўлення цэлых p-адычных лікаў у выглядзе паслядоўнасці лічбаў у p-ічнай сістэме злічэння, мы можам запісаць такі p-адычны лік у выглядзе паслядоўнасці

x

{ …

b

k

b

2

b

1

b

0

,

b

− 1

b

− n

} ,

{\displaystyle x=\{\ldots b_{k}\ldots b_{2}b_{1}b_{0},b_{-1}\ldots b_{-n}\},}

\{\displaystyle x=\\{\ldots b_\{k\}\ldots b_\{2\}b_\{1\}b_\{0\},b_\{-1\}\ldots b_\{-n\}\\},\} г.зн. фармальна прадставіць у выглядзе p-ічнага дробу з канечным лікам лічбаў пасля коскі і, магчыма, бесканечнаю колькасцю ненулявых лічбаў да коскі.

Дзяліць такія лікі можна аналагічна «школьнаму» правілу, але пачынаючы з малодшых, а не старшых разрадаў ліку.

Метрычная пабудова

Любы ненулявы рацыянальны лік x можна запісаць як

r

p

n

a b

,

{\displaystyle r=p^{n},{\frac {a}{b}},}

\{\displaystyle r=p^\{n\}\,\{\frac \{a\}\{b\}\},\} дзе a і b — цэлыя лікі, якія не дзеляцца на p, а n — цэлы лік, які ў такім прадстаўленні вызначаецца адназначна.

Тады p-адычная норма ліку x вызначаецца як

|

x

|

p

=

p

− n

.

{\displaystyle |x|_{p}=p^{-n}.}

\{\displaystyle |x|_\{p\}=p^\{-n\}.\} Для нуля p-адычная норма паводле азначэння роўная нулю:

|

0

|

p

= 0.

{\displaystyle |0|_{p}=0.}

\{\displaystyle |0|_\{p\}=0.\} Поле p-адычных лікаў ёсць папаўненне поля рацыянальных лікаў з метрыкаю

d

p

{\displaystyle d_{p}}

\{\displaystyle d_\{p\}\}, вызначанаю p-адычнай нормай:

d

p

( x , y )

|

x − y

|

p

.

{\displaystyle d_{p}(x,y)=|x-y|_{p}.}

\{\displaystyle d_\{p\}(x,y)=|x-y|_\{p\}.\} Гэтая пабудова аналагічная пабудове поля рэчаісных лікаў як папаўнення поля рацыянальных лікаў пры дапамозе нормы, якая з’яўляецца звычайнаю абсалютнаю велічынёю.

Норма

|

r

|

p

{\displaystyle |r|_{p}}

\{\displaystyle |r|_\{p\}\} працягваецца па непарыўнасці да нормы на

Q

p

{\displaystyle \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Q\} _\{p\}\}.

Уласцівасці

x

i

n

0

a

i

p

i

{\displaystyle x=\sum _{i=n_{0}}^{\infty }a_{i}p^{i}}

\{\displaystyle x=\sum \{i=n\{0\}\}^\{\infty \}a_\{i\}p^\{i\}\} дзе

n

0

{\displaystyle n_{0}}

\{\displaystyle n_\{0\}\} — некаторы цэлы лік, а

a

i

{\displaystyle a_{i}}

\{\displaystyle a_\{i\}\} — цэлыя неадмоўныя лікі, не большыя чым

p − 1

{\displaystyle p-1}

\{\displaystyle p-1\}. А іменна, у якасці

a

i

{\displaystyle a_{i}}

\{\displaystyle a_\{i\}\} тут выступаюць лічбы з запісу x у сістэме злічэння з асноваю p. Такая сума заўсёды збягаецца ў метрыцы

d

p

{\displaystyle d_{p}}

\{\displaystyle d_\{p\}\} да самога

x

{\displaystyle x}

\{\displaystyle x\}.

|

x

|

p

{\displaystyle |x|_{p}}

\{\displaystyle |x|_\{p\}\} задавальняе моцную няроўнасць трохвугольніка

|

x − z

|

p

≤ max {

|

x − y

|

p

,

|

y − z

|

p

} .

{\displaystyle |x-z|_{p}\leq \max\{|x-y|_{p},|y-z|_{p}\}.}

\{\displaystyle |x-z|\{p\}\leq \max\\{|x-y|\{p\},|y-z|_\{p\}\\}.\}

x ∈

Q

p

{\displaystyle x\in \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle x\in \mathbb \{Q\} _\{p\}\} з умоваю

|

x

|

p

≤ 1

{\displaystyle |x|_{p}\leq 1}

\{\displaystyle |x|_\{p\}\leq 1\} утвараюць кальцо

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\} цэлых p-адычных лікаў, якое з’яўляецца папаўненнем кальца цэлых лікаў

Z

Q

{\displaystyle \mathbb {Z} \subset \mathbb {Q} }

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} \subset \mathbb \{Q\} \} у норме

|

x

|

p

{\displaystyle |x|_{p}}

\{\displaystyle |x|_\{p\}\}.

x ∈

Q

p

{\displaystyle x\in \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle x\in \mathbb \{Q\} _\{p\}\} з умоваю

|

x

|

p

= 1

{\displaystyle |x|_{p}=1}

\{\displaystyle |x|_\{p\}=1\} утвараюць мультыплікатыўную групу і называюцца p-адычнымі адзінкамі.

x ∈

Q

p

{\displaystyle x\in \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle x\in \mathbb \{Q\} _\{p\}\} з умоваю

|

x

|

p

< 1

{\displaystyle |x|_{p}<1}

\{\displaystyle |x|_\{p\}<1\} з’яўляецца галоўным ідэалам у

Z

p

{\displaystyle \mathbb {Z} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Z\} _\{p\}\} з утваральным элементам p.

(

Z

p

,

d

p

)

{\displaystyle (\mathbb {Z} _{p},d_{p})}

\{\displaystyle (\mathbb \{Z\} \{p\},d\{p\})\} гомеаморфная Кантараву мноству, а прастора

(

Q

p

,

d

p

)

{\displaystyle (\mathbb {Q} _{p},d_{p})}

\{\displaystyle (\mathbb \{Q\} \{p\},d\{p\})\} гомеаморфная Кантараву мноству з выразаным пунктам.

|

x

|

p

{\displaystyle |x|_{p}}

\{\displaystyle |x|_\{p\}\} незалежныя, а палі

Q

p

{\displaystyle \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle \mathbb \{Q\} _\{p\}\} неізаморфныя.

r

{\displaystyle r_{\infty }}

\{\displaystyle r_\{\infty \}\},

r

2

{\displaystyle r_{2}}

\{\displaystyle r_\{2\}\},

r

3

{\displaystyle r_{3}}

\{\displaystyle r_\{3\}\},

r

5

{\displaystyle r_{5}}

\{\displaystyle r_\{5\}\},

r

7

{\displaystyle r_{7}}

\{\displaystyle r_\{7\}\}, … такіх, што

r

R

{\displaystyle r_{\infty }\in \mathbb {R} }

\{\displaystyle r_\{\infty \}\in \mathbb \{R\} \} і

r

p

Q

p

{\displaystyle r_{p}\in \mathbb {Q} _{p}}

\{\displaystyle r_\{p\}\in \mathbb \{Q\} _\{p\}\}, можна знайсці паслядоўнасць рацыянальных лікаў

x

n

{\displaystyle x_{n}}

\{\displaystyle x_\{n\}\} такіх, што для любога p

|

x

i

r

p

|

p

→ 0

{\displaystyle |x_{i}-r_{p}|_{p}\to 0}

\{\displaystyle |x_\{i\}-r_\{p\}|_\{p\}\to 0\} і

|

x

i

r

|

→ 0

{\displaystyle |x_{i}-r_{\infty }|\to 0}

\{\displaystyle |x_\{i\}-r_\{\infty \}|\to 0\}.

Выкарыстанне

F (

x

1

,

x

2

, … ,

x

n

)

{\displaystyle F(x_{1},x_{2},\ldots ,x_{n})}

\{\displaystyle F(x_\{1\},x_\{2\},\ldots ,x_\{n\})\} — мнагачлен з цэлымі каэфіцыентамі, то вырашальнасць пры ўсіх k параўнання

F (

x

1

,

x

2

, ⋯ ,

x

n

) ≡ 0

( mod

p

k

)

{\displaystyle F(x_{1},x_{2},\cdots ,x_{n})\equiv 0{\pmod {p^{k}}}}

\{\displaystyle F(x_\{1\},x_\{2\},\cdots ,x_\{n\})\equiv 0\{\pmod \{p^\{k\}\}\}\} раўназначная вырашальнасці ўраўнення

F (

x

1

,

x

2

, ⋯ ,

x

n

)

0

{\displaystyle F(x_{1},x_{2},\cdots ,x_{n})=0}

\{\displaystyle F(x_\{1\},x_\{2\},\cdots ,x_\{n\})=0\} у цэлых p-адычных ліках. Неабходнаю ўмоваю вырашальнасці гэтага ўраўнення ў цэлых ці рацыянальных ліках з’яўляецца яго вырашальнасць у кольцах ці, адпаведна, палях p-адычных лікаў пры ўсіх p, а таксама ў полі рэчаісных лікаў. Для некаторых класаў мнагачленаў (напрыклад, для квадратычных форм) гэтая ўмова з’яўляецца таксама дастатковаю. На практыцы для праверкі вырашальнасці ўраўнення ў цэлых p-адычных ліках дастаткова праверыць вырашальнасць названага параўнання для пэўнага канечнага ліку значэнняў k. Напрыклад, згодна з лемаю Хензеля[en], пры

n

1

{\displaystyle n=1}

\{\displaystyle n=1\} дастатковаю ўмоваю для вырашальнасці параўнання пры ўсіх натуральных k будзе наяўнасць простага рашэння ў параўнання па модулю p (г.зн. простага кораня ў адпаведнага ўраўнення ў полі вылікаў па модулю p). Інакш кажучы, пры

n

1

{\displaystyle n=1}

\{\displaystyle n=1\} для праверкі наяўнасці кораня ў ураўнення у цэлых p-адычных ліках, як правіла, дастаткова рашыць адпаведнае параўнанне пры

k

1

{\displaystyle k=1}

\{\displaystyle k=1\}. Зноскі

  1. чытаецца: пэ-адычны; адпаведна: два-адычны, тры-адычны і г.д.
  2. Kurt Hensel. Über eine neue Begründung der Theorie der algebraischen Zahlen // Jahresbericht der Deutschen Mathematiker-Vereinigung. — 1897. — Т. 6. — № 3. — С. 83—88.(ням.)

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (2):
Катэгорыя·Тэорыя лікаў
Катэгорыя·Лікі