«Apraxia» — беларускi музычны гурт. Ствараюць музыку ў стылях darkside (чорны бок) і pagan black metal (чорны язычніцкі метал). Песні выконваюцца на беларускай, рускай і англійскай мовах. Па заяве лідара групы ў інтэрв’ю аднаму з правых часопісаў, Apraxia (з 2003 пад назвай «Молат») да з’яўлення групы «Оскал» з Віцебска (прыкладна ў 2005) з’яўлялася адзінай групай з Беларусі, якая адкрыта і канкрэтна заявіла аб прыналежнасці да нацыянал- сацыялістычнаму руху[1].
Гл. таксама: Молат (гурт)Гурт Apraxia з’явілася на рубяжы 1995/96 гадоў. У стварэнні гурту ўдзельнічалі спявак Аляксандр пад псеўданімам «Некроманьяк», басіст пад псеўданімам «Чук» і гітарыст пад псеўданімам «Ганчар», нязменныя ўдзельнікі гурту. У 1996 у склад групы ўвайшлі другі гітарыст Юры і бубнач Алег. У гэты ж год група выпусціла сваё другое дэма «Return to Ancient», які пазначыў стыль групы: паганскі метал з элементамі фолк мелодыкі[2]. Гурт пачынае актыўную канцэртную дзейнасць, і праз год выпускае канцэртнае дэма «Live in Gardariket».
З выхадам ў 1998 годзе поўнафарматнага альбома «Hymns of Dark Forests(бел. (тар.)) бел.» удзельнікі групы афіцыйна заявілі аб сваёй прыналежнасці да Праваму Руху. У 1999 годзе на свет з’яўляецца наступны поўнафарматны альбом «Идеология», які з’яўляецца радыкальным па сваім характары. У канцы года Юрый і Алег пакідаюць групу. Гітарысту знайшлі замену, а бубнача знайсці так і не ўдалося.
У 2001 выходзіць міні-альбом «Кровь і земля». Адна з песень гэтага альбому ўвайшла ў склад зборніка экстрэмальнай беларускай музыкі «Hard Life - Heavy Music". Група працягвае дзейнасць, выступаючы на канцэртах сумесна са сваімі аднадумцамі: такімі групамі як «Коловрат», «Сокира Перуна», польская «Honor» і інш. Скандальна стала выступленне апраксія і акустычнага складу расійскага «Коловрат» у снежні 2002 года ў горадзе Орша ў кінатэатры «Перамога» ў рамках арганізаванага мясцовым БПСМ антынаркатычнага агітацыйнага мерапрыемства, на які з’ехалася нямала брытагаловых прыхільнікаў нацыянал-сацыялізму.
З-за радыкальнай накіраванасці на групу пачынаецца траўля ў мас-медыя, а пасля шэрагу радыкальных акцый і адкрытага распаўсюджвання сваіх перакананняў групу пачынаюць байкатаваць арганізатары канцэртаў і распаўсюднікі. Групу вінавацілі ў датычнасці да фашызму, але ўдзельнікі групы адмаўлялі ўсякае стаўленне да фашызму: «Apraxia палітычнай групай не з’яўляецца, мы ў палітыку не лезем, і ў нашай творчасці няма нічога, што трапляе пад вызначэнне фашызму»[1].
У 2003 група выпускае апошні альбом «Коловрат». У пачатку 2003 года гурт змяняе свой музычны стыль і змяняе назву на «Молат», пад якім працягвае актыўную музычную і канцэртную дзейнасць. Удзельнікі групы гэтак жа заснавалі Аршанскае аддзяленне РНЕ.
У 2011 г. у гонар групы быў выпушчаны альбом «APRAXIA Trubute: 14 1/2 Years Of Struggle Against …», складзены з кавераў на песні гурта Apraxia. У запісе песень ўдзельнічалі групы «Камаедзiца», «Dying Rose», «Кола Праві», «Piarevaracień», «Дзяды», «Interior Wrath», і інш. Гэты альбом адразу трапіў у ратацыю на Радыё Мінск[3][4].
Лірыку групы і яе ідэалагічную скіраванасць ахарактарызаваў сам лідар групы ў інтэрв’ю Музычнай газеце[5]:
Песні гурта апавядаюць пра нашых гераічных продкаў, на якіх нядрэнна б раўняцца і нам самім. Гэта зноў-такі не значыць, што трэба сыходзіць у лясы, тачыць мячы і стукацца галавой аб камяні. Тэксты - гэта вобразнае малюнак ідэй Apraxia, якія не трэба разумець літаральна. Гаворка ідзе пра адраджэнне духу, менавіта пра духоўны вяртанні да таго, што было раней. За гэта і выступае група: як сказаў адзін разумны чалавек, «мы хочам быць не толькі ўнукамі, якім удалося больш, але і продкамі тых будучых пакаленняў, у якіх вечная жыццё нашага народа». Apraxia робіць гэта праз сваю музыку, спрабуючы паказаць цяперашняй моладзі тыя прыклады, на якія перш за ўсё трэба звярнуць увагу.
Анастасія Самотыя, супрацоўніца беларускай «Музычнай газеты», «М-часопіса», часопісаў “HOT-7”, «1Rock», у сваёй рэцэнзіі на альбом «Кровь і Земля» параўноўвала творчасць групы «Apraxia» з групай «Северные Врата».[6]