Які́м Алякса́ндравіч Жыля́нін (22 жніўня 1903, в. Гайна Мінскай губерні (цяпер Лагойскі раён Мінскай вобласці), Расійская імперыя — 30 жніўня 1979) — беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, адзін з арганізатараў партызанскага руху ў Віцебскай вобласці, былы старшыня Магілёўскага аблвыканкама (1949—1959).
У 1927—1929 працаваў на пасадзе старшыні Гайнаўскага сельскага савета, пасля старшынёй камітэта ўзаемадапамогі Лагойскага раёна, у 1933—1935 — старшыня калгаса імя Ф. Э. Дзяржынскага Віцебскага раёна[1]. З 1935 года інструктар Віцебскага гаркама, сакратар Віцебскага, Аршанскага райкамаў КП(б)Б, сакратар аддзела кадраў ЦК КП(б)Б, другі сакратар Магілёўскага абкама КП(б)Б.
З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны быў прызначаны Упаўнаважаным Эвакуацыйнага савета пры СНК СССР, з 23 красавіка 1942 года другі сакратар Віцебскага падпольнага абласнога камітэта КП(б)Б. З чэрвеня па кастрычнік 1944 года заставаўся на пасадзе другога сакратара Віцебскага абкама КП(б)Б, пасля па май 1946 года першы сакратар абкама КП(б)Б утворанай Полацкай вобласці.
З 1946 года намеснік сакратара і загадчык аддзела ЦК КП(б)Б.
З красавіка 1949 года — старшыня Выканаўчага камітэта Магілёўскага абласнога Савета.
У 1960—1966 гады член Партыйнай камісіі пры ЦК КПБ.
Член ЦК КПБ (1940—1960). Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1938—1963), Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР (1950—1954).