У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Главацкі. Юзаф Гіляры Глава́цкі (польск.: Józef Hilary Głowacki; 14 студзеня 1789, Мінск — 21 снежня 1858) — беларускі тэатральны мастак, жывапісец, літограф.
Юзаф Гіляры нарадзіўся ў сям’і тэатральнага дэкаратара і партрэтыста Антонія Главацкага, які ў 1789—1793 гадах працаваў у менскай трупе А. Ш. Жукоўскага. Першыя ўрокі майстэрства атрымаў ад бацькі. З 1806 г. малады мастак працаваў у Мінскім тэатры, для якога зрабіў свае першыя дэкарацыі. З 1808 г. Юзаф Гіляры жыў у Вільні, там вучыўся жывапісу ў вядомага майстра таго часу Яна Рустэма. Адначасова працаваў у Віленскім тэатры, для якога стварыў аздабленне. У 1821—1825 гг. мастак выкладаў перспектыву і кіраваў літаграфскімі майстэрнямі ў Віленскім універсітэце, зрабіў размалёўку сцен у яго ніжэйшай зале.
З 1826 г. Юзаф Гіляры жыў у Варшаве. Па заказе генерала Людвіга Міхала Паца выканаў серыю роспісаў на сценах яго палаца. У далейшым працаваў мастаком у Варшаўскім тэатры. Праектаваў і выконваў тэатральныя дэкарацыі, займаўся літаграфіяй, маляваў партрэты. Вядомы яго літаграфіі «Касцёл Св. Ганны ў Вільні», «Партрэт Л. Стуока-Гуцявючуса», «Аўтапартрэт» і інш. Сярод жывапісных работ — «Евангеліст Марка», «Партрэт жонкі», «Размова пасла Смірноўскага з гетманам Хмяльніцкім пад Замосцем у 1647 г.» і інш. Карціны мастака захоўваюцца ў Нацыянальным музеі ў Варшаве.
Ганаровы сябра масонскай ложы «Сябры чалавецтва» ў Гродне, масон 3-й ст. у 1821 годзе[4].
Памёр Юзаф Гіляры 21 снежня 1858 г.