wd wp Пошук: ⬜

Тэафіля Багуміла з Глінскіх

Тэафіля Багуміла з Глінскіх (польск.: Teofila Bogumiła Glińska; нар. 1762/1763, в. Косічы, цяпер Навагрудскі раён — 23 кастрычніка 1799) — польскамоўная паэтка эпохі Асветніцтва.

Біяграфія

Бацькам паэткі быў, хутчэй за ўсё палкоўнік войскаў Вялікага Княства Літоўскага Крыштаф Глінскі [pl] (пам. 22 мая 1807), маці — Тэафіля з Галухоўскіх (пам. 23 сакавіка 1785). Мела братоў Феліцыяна (нар. 1761), Людвіка (нар. 1764), Тэафіля Казіміра (нар. 1767) і сястру Дароту (нар. 1771). Кальвіністка [2]. Некаторы час жыла ў Шчорсах [3].

Творчасць

Творчасць і біяграфія Глінскай на сённяшні дзень найменш вывучана сярод іншых паэтак XVIII ст.[4]

Асаблівым у паэзіі Т. Глінскай з’яўляецца яе грамадска-патрыятычная скіраванасць. Напісаны з нагоды візіта караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў ваколіцы Косічаў у 1784 г. верш «Szczorse» апісвае вызваленне мужыкоў ад панскага прыгону ў маёнтку Шчорсы. У рукапісах Ягелонскай бібліятэкі ў Кракаве знойдзены верш «Na obraz J. O. Xiężney Massalskiej»[4]. Аўтар віншавальных вершаў, перакладаў. Працавала ў накірунку класіцыстычнай літаратуры[3] з беларускімі асаблівасцямі[5].

Сям’я

29 верасня 1790 года выйшла замуж за Алаізія Букатага, сына Ігнацыя (ці Яна) і Асяндоўскай. У шлюбе мела дзвюх дачок[2]:

Крысціна Антаніна (нар. 1792);
Францішка Яанна (нар. 1796), у шлюбе з Аляксандрам Алендскім.

Выбраныя творы

Szczorse, powst. w sierpniu 1784, wyd. J. Chreptowicz, «Magazyn Warszawski» 1785, t. 1, cz. 1, s. 91-93; wyd. następne oprac. T. Mikulski, «Pamiętnik Literacki», rocznik 41 (1950), zeszyt 3/4, przedr. w: Ze studiów nad Oświeceniem, Warszawa 1956.
Hymn Peruanów o śmierci. Z prozy Inkasów pana Marmontela wyjęty i na wiersz przełożony, wyd. J. Chreptowicz, «Magazyn Warszawski» 1785, t. 1, cz. 1, s. 99-103; wyd. następne oprac. T. Mikulski, «Pamiętnik Literacki», rocznik 41 (1950), zeszyt 3/4, przedr. w: Ze studiów nad Oświeceniem, Warszawa 1956.
Bukiet od córki dla matki w dzień imienin tejże, powst. przed rokiem 1790, z rękopisu: Życie Ignacego Bykowskiego, porucznika wojsk rosyjskich, przez niego samego napisane w roku 1808, wyd. i przedr. T. Mikulski, «Pamiętnik Literacki», rocznik 41 (1950), zeszyt 3/4, przedr. w: Ze studiów nad Oświeceniem, Warszawa 1956.
Od tejże, w wilią rocznicy ojca, powst. przed rokiem 1790, z rękopisu wyd. i przedr. T. Mikulski, «Pamiętnik Literacki», rocznik 41 (1950), zeszyt 3/4, przedr. w: Ze studiów nad Oświeceniem, Warszawa 1956.
Wiersze imć panny Glińskiej na obraz j. o. księżny Massalskiej, hetmanowy W. Ks. Lit., przez imci p. Szmuglewicza malowany… w Wilnie. Myśli na ustroniu, odpisy rękopiśmienne z XVIII wieku w Bibliotece Jagiellońskiej, sygn. 6214/III.

Зноскі

↑ Dictionary of Women Worldwide: 25,000 Women Through the Ages / A. Commire, D. Klezmer — Detroit: Gale, Yorkin Publications, 2006. — 2572 p. — ISBN 978-0-7876-7585-1
1 2 Tadeusz Mikulski. Teofila Glińska. Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 41/3-4, 1011-1044(польск.) (5 жніўня 1950). Праверана 26 красавіка 2020.
1 2 Глінская (Букатова) Тэафіля Багуміла // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1985. — Т. 2. Габой — Карціна. — 702 с. — 9 500 экз.
1 2 Русецкая Н. Сямейная муза: паэзія Францішкі Уршулі Радзівіл / Наталля Русецкая. — Мінск: Кнігазбор, 2006. — 212 с. — ISBN 985-6730-55-4.
↑ ГЛІНСКАЯ (Букатова) Тэафілія Багуміла

Літаратура

T. 4: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej — Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1966, s. 469—470.
Русецкая Н. Сямейная муза: паэзія Францішкі Уршулі Радзівіл / Наталля Русецкая. — Мінск: Кнігазбор, 2006. — 212 с. — ISBN 985-6730-55-4.
Глінская (Букатова) Тэафіля Багуміла // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1985. — Т. 2. Габой — Карціна. — 702 с. — 9 500 экз.