Сярге́й Рыгоравіч Духовіч (1903, Віцебск — 1970, Масква) — афіцэр савецкіх органаў бяспекі, генерал-лейтэнант, намеснік наркама ўнутраных спраў Беларускай ССР (1940—1941 і 1941), намеснік наркама дзяржаўнай бяспекі БССР (1941).
У 1914 годзе скончыў царкоўна-прыходскую школу, у 1920 скончыў школу II ступені ў Віцебску.
З чэрвеня 1920 па ліпень 1921 года ў следча-крымінальным аддзеле, з мая 1922 па студзень 1933 года памочнік прадстаўніка і каменданта пагранічнага аддзела, прадстаўнік Паўнамоцнага прадстаўніцтва АДПУ ў Беларускай ваеннай акрузе, са студзеня 1933 па чэрвень 1938 года начальнік Асобага аддзела, памочнік начальніка Акружнога аддзялення АДПУ / НКУС у Мазыры, з чэрвеня 1938 года намеснік начальніка ўпраўлення НКУС Палескай вобласці, з 2 лістапада 1939 па 13 мая 1940 года начальнік Упраўлення НКУС Пінскай вобласці, з 13 мая 1940 па 15 сакавіка 1941 года намеснік наркама ўнутраных спраў Беларусі ССР.
З 14 красавіка па 6 жніўня 1941 года ён быў намеснікам наркама дзяржаўнай бяспекі Беларускай ССР, а потым ненадоўга зноў намеснікам наркама ўнутраных спраў рэспублікі. Са жніўня 1941 па сакавік 1943 года начальнік Асобага аддзела НКУС 54-й арміі. З 3 чэрвеня 1943 па 25 лютага 1946 года намеснік начальніка ўпраўлення контрразведкі Народнага камісарыята ВМФ СССР.
Са студзеня 1947 па сакавік 1949 года намеснік начальніка ўпраўлення МДБ Горкаўскай вобласці (цяпер Ніжагародская вобласць), з сакавіка 1949 па снежань 1951 года начальнік упраўлення МДБ Бранскай вобласці, са снежня 1951 па сакавік 1953 года намеснік начальніка ўпраўлення МДБ Вільнюскай вобласці, у сакавіку — кастрычніку 1953 года намеснік начальніка ўпраўлення МУС Вільнюскай вобласці, затым выйшаў у адстаўку.
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 1-га склікання.