У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Анісаў. Сяргей Анісаў (партыйныя псеўданімы: Пеця, Мікалай Казлоўскі; 6 (19) кастрычніка 1906, в. Тур’я Чэрыкаўскага павета Магілёўскай губерні, цяпер Краснапольскі раён — 7 сакавіка 1987, Мінск) — беларускі і савецкі дзеяч рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, журналіст, публіцыст.
У 1927—1932 на камсамольскай працы ў Слаўгарадзе, Клімавічах, Магілёве, Мазыры[1]; працаваў намесніка галоўнага рэдактара газеты «Чырвоная змена» і «Рабочий»[1]. У маі 1932 накіраваны на падпольную работу ў Заходнюю Беларусь. Быў членам сакратарыята ЦК КСМЗБ; актыўна працаваў як журналіст, быў рэдактарам газет «Малады камуніст» і «Poborowiec» (бел.: Прызыўнік)[1], часопісаў «Маладая гвардыя» і «Камсамолец». Са снежня 1934 першы сакратар ЦК КСМЗБ, са жніўня 1935 першы сакратар Брэсцкага акруговага камітэта КПЗБ. У 1932—1933 арганізоўваў забастоўкі рабочых лясных промыслаў у Белавежскай і Ружанскай пушчах, беластоцкіх тэкстыльшчыкаў[1]. Са жніўня 1935 года сакратар Брэсцкага акруговага камітэта КПЗБ[1].
З кастрычніка 1935 зняволены ў польскай турме. У 1939-45 у нямецкім лагеры ваеннапалонных[1]. Пасля вайны працаваў у друку[1]. Арыштаваны савецкімі ўладамі 10.2.1950.
Аўтар прац па гісторыі Заходняй Беларусі і КСМЗБ: