Суэцкі канал
 | Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! |
Суэцкі канал (араб. قناة السويس, Qana al-Suways), знаходзіцца з захаду ад Сінайскага паўвострава, мае даўжыню ў 163 кіламетры. Канал размешчаны ў Егіпце паміж Порт-Саідам (Bur Sa’id) на Міжземным моры і Суэцам (al-Suways) на Чырвоным моры. На ўсходнім беразе канала насупраць Порт Саіда знаходзіцца Порт-Фуад, дзе размешчана Адміністрацыя Суэцкага канала. На ўсходнім баку канала насупраць Суэца знаходзіцца Порт-Тауфик. На канале (у раёне Кракадзілавага возера (Тымсах)) размешчаны трэці па велічыні горад Егіпта і буйны прамысловы цэнтр — Ісмаілія.
Канал дазваляе воднаму транспарту праходзіць у абодва бокі паміж Еўропай і Азіяй без абмінання Афрыкі. Да адкрыцця канала, транспарціроўка ажыццяўлялася шляхам разгрузкі караблёў і сухапутнай перавозкай паміж Міжземным і Чырвоным морамі.
Даўжыня канала складае 163 км. Канал складаецца з дзвюх частак — на поўнач і на поўдзень ад Вялікага Горкага Возера, злучаючы Міжземнае мора з Суэцкім Залівам на Чырвоным моры.
На сённяшні дзень з’яўляецца важнейшым бюджэтаўтваральным праектам Егіпта.
Гісторыя
Антычнасць
Магчыма яшчэ ў часы Дванаццатай Дынастыі, Фараон Сенусерт III (1878 да н.э. — 1839 да н.э.) праклаў з захаду на ўсход канал, прарыты праз Wadi Tumilat, які злучае Ніл з Чырвоным морам, для бесперашкоднага гандлю з Пунтам.
Канал быў дабудаваны каля 500 да н.э. царом Дарыем Першым, Персідскім заваёўнікам Егіпту. У памяць гэтай падзеі Дарый усталяваў гранітныя стэлы на беразе Нілу, у тым ліку адну каля Карбета.
Канал быў адноўлены Пталамеем II каля 250 да н.э. на працягу наступных 1000 год ён паспяхова мадыфікаваўся, разбураўся і зноў адбудоўваўся, пакуль нарэшце гэтыя работы не спыніліся ў 8 стагоддзі пры абасідскім каліфе Аль-Мансуры.
Сучаснасць
Да наступнай спробы пракапаць канал мінула больш тысячы гадоў. У канцы 18 стагоддзі Напалеон Банапарт, быўшы ў Егіпце, разглядаў магчымасць будаўніцтва канала, які злучае Міжземнае і Чырвонае мора. Праект быў зачынены пасля хібнай высновы французскіх даследчыкаў, што воды Чырвонага мора знаходзіліся вышэй узроўня Міжземнага мора, што не дазваляла пабудаваць канал без шлюзаў.
У 1854 і 1856 Фердынанд дэ Лесепс атрымаў канцэсіі ад Саіда-ары, віцэ-караля Егіпта, з якім дэ Лессепс пазнаёміўся, быўшы французскім дыпламатам, у 1830-х гадах. Саід Паша ўхваліў стварэнне кампаніі для мэт будаўніцтвы марскога канала, адчыненага для караблёў усіх краін, паводле планаў аўстрыйскага інжынера Alois Negrelli.
Земляныя працы праводзіліся з выкарыстаннем прымусовай працы бедных пластоў насельніцтва Егіпту (на першых этапах) і занялі 11 гадоў. Канал адкрыўся для суднаходства 17 лістапада, 1869.
Пасля адмовы Вялікабрытаніі і ЗША ад падтрымкі будаўніцтва Асуанскай плаціны па чынніку імкнення Егіпту закупляць зброю ў СССР, Прэзідэнт Гамаль Абдель Насер нацыяналізаваў канал. Гэта прывяло да ўварвання брытанскіх, французскіх і ізраільскіх войскаў і пачатку тыднёвай Суэцкай вайны 1956 гады. Канал быў часткова разбураны, частка караблёў патопленая, у выніку суднаходства было зачынена да красавіка 1957 гады, пакуль канал не быў расчышчаны з дапамогай ААН. Міратворчыя сілы ААН (UNEF) былі ўведзеныя для падтрымання статуту Сінайскага паўвострава і Суэцкага канала як нейтральных тэрыторый.
Пасля Шасцідзённай вайны 1967 года канал зноў быў зачынены. Падчас наступнай араба-ізраільскай вайны 1973 года егіпецкае войска паспяхова фарсіравала канал; у наступным ізраільскае войска здзейсніла «зваротнае фарсіраванне». Пасля канчатка вайны канал быў размініраваны сіламі ВМФ СССР і адчынены для выкарыстання 5 чэрвеня 1975 года.
Цяперашні час
Канал не мае шлюзаў з-за адсутнасці перападу ўзроўня мора і ўзвышшаў. Канал дазваляе праходзіць гружаным караблям з водазмяшчэннем да 150,000 тон. Максімальная дапушчальнае ўляганне карабля складае 16 метраў. Плануецца завяршыць да 2010 года дноупаглыбляльные працы, якія дазволяць праходзіць супертанкерам з уляганнем да 22 метраў. У цяперашні час супертанкеры могуць зліць частку грузу на судны, прыналежныя каналу, і заліць зваротна на іншым канцы канала. Канал мае адзін фарватар і некалькі ўчасткаў для разыходжання караблёў.
Егіпецкае Кіраванне Суэцкага Канала (Suez Canal Authority, SCA) паведаміла, што па выніках 2003 праз канал прайшло 17224 карабля. Каля 8% сусветных марскіх зносін праходзіць праз канал. Праход займае ад 11 да 16 гадзін.
Злучэнне паміж берагамі
З красавіка 1980 года ў раёне горада Суэц функцыянуе аўтамабільны тунэль (Tunnel), які праходзіць пад дном Суэцкага канала і злучае Сінай і кантынентальную Афрыку. Акрамя тэхнічнай дасканаласці, якая дазволіла стварыць такі інжынерны «цуд», дадзены тунэль прыцягвае сваёй манументальнасцю, мае велізарнае стратэгічнае значэнне, і па праве можа лічыцца славутасцю Егіпту.
9 кастрычніка 2001 г. у Егіпце быў адчынены новы мост на аўтатрасе, якая злучае гарады Порт-Саід і Ісмаілія. У цырымоніі адкрыцця моста прыняў удзел прэзідэнт Егіпту Хосні Мубарак.
Гэты будынак стаў самым высокім у свеце падвесным мастом. Вышыня моста складае 70 метраў. Будаўніцтва працягвалася 4 гады, у ім прымалі ўдзел адна японская і дзве егіпецкія будаўнічыя кампаніі.
Цікавыя факты
На адкрыцці Суэцкага канала прысутнічалі імператрыца Францыі Яўгенія (жонка Напалеона III), імператар Аўстра-Венгрыі Франц Іосіф I з міністрам-прэзідэнтам венгерскага ўрада Андрашы, галандскі прынц з прынцэсай, прускі прынц. Ніколі раней Егіпет не ведаў такіх імпрэз і не прымаў такую колькасць высокіх еўрапейскіх гасцей. Імпрэза доўжылася сем дзён і абыйшлася хедыву Ісмаілу ў 28 мільёнаў залатых франкаў. І толькі адзін пункт праграмы імпрэзы не быў выкананы: вядомы італьянскі кампазітар Джузэпэ Вердзі не паспеў скончыць замоўленую для гэтага мерапрыемства оперу “Аіда”, прэм’ера якой павінна была ўзбагаціць цырымонію адкрыцця канала. Замест прэм’еры ў Порт-Саідзе быў устроены вялікі святочны баль. (Крыніца: Гальский Д. Вялікія авантуры.— М.: Прагрэс, 1986.— З.231-234.).
Глядзі таксама
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Суэцкі канал- Darius the Great’s Suez Inscriptions Архівавана 27 сакавіка 2010.
- Constantinople Convention of the Suez Canal, 1888 Архівавана 15 верасня 2010.
- El Ferdan railway bridge Архівавана 24 лістапада 2005.
- Encyclopedia of the Orient: Suez Canal Архівавана 25 верасня 2018.
- Parting the Desert by Zachary Karabell
- Google Maps Satellite Photo of the Suez Canal
Катэгорыя·Суэцкі канал
Катэгорыя·Вікіпедыя·Істотныя артыкулы
Катэгорыя·Удакладненне арфаграфіі
Катэгорыя·Падзеі 16 лістапада
Катэгорыя·Гандлёвыя шляхі
Category:%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%96 %D0%B7 %D0%BA%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%96
Катэгорыя·Лістапад 1869 года