Графства Фландрыя ўзнікла ў 862 г., калі кароль заходніх франкаў Карл II Лысы перадаў вобласць да захаду ад Шэльды свайму зяцю Балдуіну Жалезнай Руцэ, які стаў першым маркграфам Фландрыі. Яго нашчадкі з розных дынастый кіравалі Фландрыяй да Вялікай французскай рэвалюцыі. Кіраўнікі з XII стагоддзі насілі тытул графа Фландрыі. Першапачаткова яны з’яўляліся васаламі каралёў Францыі, пакуль у 1526 г. Францыск I не саступіў сюзерэнітэт над Фландрыяй імператару Свяшчэннай Рымскай імперыі. У 1405 г. Фландрыя ўвайшла ў склад Бургундскіх Нідэрландаў і разам з імі ў 1482 г. была ўспадкавана Габсбургамі. Пад уладай апошніх краіна заставалася да 1790 г. У перыяд Вялікай французскай рэвалюцыі Фландрыя была анексавана Францыяй, а з 1815 па 1830 г. знаходзілася ў складзе каралеўства Нідэрландаў. З 1831 г. Фландрыя ўваходзіць у склад Бельгіі, а тытул графа Фландрскага носяць малодшыя дзеці бельгійскіх каралёў.
1128—1168 : Цьеры Эльзаскі (каля 1100—1168), унук Роберта I, сын Цьеры II, герцага Латарынгіі;
1168—1191 : Філіп I Эльзаскі (каля 1143—1191), сын папярэдняга;
1191—1194 : Маргарыта I Эльзаская (1145—1194), сястра папярэдняга;
1191—1194 : Бадуэн (Балдуін) VIII (1150—1195), граф Эно (Балдуін V) з 1171, маркграф Намюра (Бадуэн I) з 1187, муж папярэдняй.
1194—1205 : Бадуэн (Балдуін) IX (1171—1205), граф Эно (Бадуэн VI) c 1195, імператар Лацінскай імперыі (Балдуін I) c 1204, сын папярэдніх;
1205—1244 : Жана I (1188—1244), графіня Эно, дачка папярэдняга;
1211—1233 : Феран Партугальскі (1188—1233), першы муж Жаны I, сын Саншу I, караля Партугаліі;
1237—1244 : Томас II Савойскі (1199—1259), сеньёр П’емонта, другі муж Жаны I, сын Томаса I, графа Савоі;
1244—1280 : Маргарыта II (каля 1202—1280), графіня Эно, дачка Балдуіна IX.
1713—1740 : Карл VI (1685—1740), імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі, кароль Венгрыі і Чэхіі, эрцгерцаг Аўстрыі, герцаг Брабанта і інш., праўнук Філіпа IV;
1740—1780 : Марыя Тэрэзія (1717—1780), каралева Венгрыі і Чэхіі, эрцгерцагіня Аўстрыі, герцагіня Брабанта і інш., дачка папярэдняга;
1780—1790 : Іосіф II (1741—1790), імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі, кароль Венгрыі і Чэхіі, эрцгерцаг Аўстрыі, герцаг Брабанта і інш., сын папярэдніх.
1792—1793 : Франц II (1768—1835), імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі
1815 : Фландрыя ўвайшла ў склад каралеўства Нідэрланды;
1831 : Фландрыя ўвайшла ў склад каралеўства Бельгія.