wd wp Пошук:
    ⬜

    Сексуальныя практыкі паміж мужчынамі

    Сексуальныя практыкі мужчын, якія маюць секс з мужчынамі (МСМ) даволі разнастайныя. Сярод іх не назіраецца адзінай агульнапрынятай сексуальнай тэхнікі.

    Сексуальныя практыкі паміж мужчынамі

    Ручная стымуляцыя і генітальны кантакт

    Стымуляцыя саскоў
    Генітальны кантакт
    Фрот — трэнне пенісамі

    Больш за палову МСМ узбуджаюць сваіх партнёраў шляхам стымулявання саскоў (напрыклад, мануальная стымуляцыя ці стымуляванне языком)[1][2][3].

    Нямецкі сексолаг Эрвін Хэберле паказвае на тое, што ручная стымуляцыя пеніса з’яўляецца самай распаўсюджанай сексуальнай практыкай паміж мужчынамі і можа праяўляцца або ва ўзаемнай ці аднабаковай мастурбацыі, або трэнні пенісаў адзін аб аднаго (фрот)[4]. У адрозненне ад разнаполых кантактаў такая форма сексуальнага ўзаемадзеяння выступае тут не ў якасці дадатковай, а ў якасці самастойнай формы сексуальнага задавальнення[2].

    Генітальны кантакт паміж мужчынамі можа адбывацца таксама і пры адначасовых тазавых рухах у выпадку блізка размешчаных адзін да аднаго целаў партнёраў. Пры гэтым для дадатковай стымуляцыі пенісаў можа таксама выкарыстоўвацца далонь[5].

    Феляцыя

    Феляцыя

    Другая па ступені распаўсюджанасці практыка паміж мужчынамі — феляцыя[2]. Пры гэтым большасць мужчын не імкнецца да нейкай пэўнай ролі, хоць ёсць і такія, якія аддаюць перавагу або толькі рабіць мінет, або толькі атрымліваць аральныя ласкі. Аральная стымуляцыя можа рабіцца і абодвума партнёрамі адначасова, напрыклад, у пазіцыі 69. Феляцыя можа выступаць або ў якасці сексуальнай прэлюдыі, або ў якасці асноўнага акту і даводзіць да аргазму. Пры гэтым мужчыны, гэтак таксама як і жанчыны, могуць атрымліваць задавальненне ад смаку спермы[6].

    Многія мужчыны, якія займаюцца гомасексуальнай прастытуцыяй, а таксама бісексуальныя мужчыны, прымаюць толькі аральны секс у «пасіўнай форме», гэта значыць дапушчаюць толькі атрыманне аральных ласак ад іншага мужчыны. Гэта пазіцыя заснавана на тым, што пры такім кантакце яны нібы захоўваюць сваю гетэрасексуальнасць[6]. Эрвін Хэберле крытыкуе такое меркаванне, адзначаючы, што давядзенне да аргазму пасіўнага (якога стымулююць) партнёра пасродкам феляцыі сведчыць пра наяўнасць у яго сексуальнай рэакцыі на мужчыну[6].

    Анальны секс

    Анальнае пранікненне ў «місіянерскай пазіцыі»

    Анальнае пранікненне больш за ўсё нагадвае каітус, у той жа час гэта найбольш нязручная і працаёмкая сексуальная практыка, якая, насуперак пашыранаму меркаванню, не з’яўляецца самай распаўсюджанай сексуальнай практыкай сярод мужчын[1][2]. З-за таго, што анус у адрозненне ад похвы не прадуцыруе натуральную змазку, неабходна карыстацца лубрыкантамі для прадухілення пашкоджанняў[7].

    Разам з тым, анальны секс успрымаецца пэўнай часткай МСМ як найвышэйшая форма цялеснай блізкасці, эмацыйнай інтымнасці і ўзаемнага даверу[1]. Пра гэта сведчаць, напрыклад, і вынікі апублікаваных у студзені 2013 года буйнамаштабных даследаванняў, праведзеных у Германіі Федэральным цэнтральным бюро па асвеце ў вобласці здароўя. Так, паводле даследаванняў, пры сексуальным кантакце з нясталым партнёрам анальны секс дапушчаюць толькі дзве траціны апытаных МСМ, у той жа час сярод мужчын, якія жывуць у пастаянных манагамных адносінах з партнёрам, толькі 2 % апытаных не практыкавалі анальны секс за апошні год[3].

    Часцей за ўсё партнёры не прытрымліваюцца нейкай пэўнай ролі, а перыядычна выступаюць як у актыўнай, так і ў пасіўнай пазіцыі[7][1]. Разам з тым, у тым ліку і з прычыны існавання ў грамадстве рэлігійных і маральных табу на анальны секс (у першую чаргу на «пасіўную ролю»), некаторыя МСМ не дапушчаюць пасіўнай ролі ў анальным сексе і таму шукаюць сабе выключна пасіўных партнёраў. У некаторых выпадках такая пазіцыя таксама тлумачыцца прычынамі, падобнымі да тых, якія выяўляліся пры феляцыі: у выпадку анальнага секса мужчыны, якія выконваюць толькі «актыўную ролю», у іх разуменні як бы застаюцца гетэрасексуаламі[7]. Некаторыя мужчыны, нават выконваючы «пасіўную ролю», таксама не дапушчаюць увядзення палавога органа партнёра ў свой задні праход і аддаюць перавагу імітацыі анальных зносін шляхам трэння пеніса партнёра паміж ягадзіцамі, у тым ліку аж да дасягненні ім аргазму[7].

    Асоба выразны падзел на «актыўных» і «пасіўных» праяўляецца ў мужчын, якія маюць пачуццё віны за свае гомасексуальныя кантакты ці спрабуюць «апраўдаць» іх: выконваючы выключна «мужчынскую», гэта значыць «актыўную» ролю, такія мужчыны пераконваюць сябе ў сваёй гетэрасексуальнасці[7].

    Доктар медыцынскіх навук Г. Б. Дзярагін таксама адзначае, што да 25 % гомасексуальных мужчын не маюць анальных зносін, аддаючы перавагу іншым формам сексуальнага ўзаемазадавальнення, у першую чаргу аральнагенітальным кантактам і ўзаемнай мастурбацыі[8]. Культуролаг І. С. Кон прыводзіць звесткі аднаго з даследаванняў, якое паказвае, што сярод нямецкіх геяў, якія практыкуюць анальны секс, толькі актыўную ролю выконвалі 18 % апытаных, толькі пасіўную (прымалую) ролю — 12 %, тады як 70 % складалі так званыя «ўніверсалы», якія чаргуюць абедзве пазіцыі[2]. Сучасныя даследаванні ў Германіі таксама паказваюць, што вялікая колькасць МСМ аддаець перавагу практыкаваць як актыўны, так і пасіўны анальны секс. Аднак частата той ці іншай пазіцыі ў анальным сексе залежыць ад узросту МСМ. Так, у групе МСМ маладзейшай за 20 гадоў пасіўную пазіцыю практыкуюць больш за 65 %, у групе 20-59 гадоў — каля 75 %, у групе ад 60 гадоў — 55 %. Актыўную пазіцыю практыкуюць 75 % МСМ у групе да 29 гадоў, каля 65 % — у групе 30-59 гадоў і каля 59 % — у групе ад 60 гадоў. Каля 13 % МСМ не практыкуюць анальны секс увогуле[3]. Сексолаг Дзмітрый Ісаеў прыводзіць звесткі, паводле якіх 41 % МСМ ажыццяўляюць анальныя зносіны ў якасці актыўнага і 44 % — у якасці пасіўнага партнёра[1].

    БДСМ-практыкі і фетышызм

    БДСМ-фестываль Folsom 2003

    Пэўнае месца ў сексе паміж мужчынамі займаюць і БДСМ-практыкі. Аднак, гэтыя практыкі не з’яўляюцца спецыфікай аднаполага секса і ў роўнай ступені распаўсюджаны сярод разнаполых пар. І хоць схільнасць да садамазахізму распаўсюджана сярод гетэра-, гома- і бісексуалаў прыблізна аднолькава, але ў адрозненне ад гетэрасексуальных мужчын, мужчыны, якія аддаюць перавагу сексу з мужчынамі, больш імкнуцца да падпарадкаванай ролі.[2]

    Некаторыя сексуальныя гульні і тэхнікі, якія выкарыстоўваюцца МСМ, небяспечныя з пункту гледжання гігіены і эпідэміялогіі. Напрыклад, пры фістынгу, калі ў анус засоўваецца кулак (ці часам нават і ўся рука па локаць) ці іншыя прадметы, магчымыя разрывы і пашкоджанні сценкі прамой кішкі і сур’ёзныя крывастраты[7][2].

    Паводле вынікаў буйнамаштабнага даследавання ў Германіі, фістынг займае толькі малаважную ролю ў сексуальным жыцці МСМ. Так, толькі 8 % апытаных МСМ прызналіся, што за апошні год хоць бы раз займаліся фістынгам у пасіўнай ролі. У актыўнай ролі фістынг за апошні год практыкавалі не больш за 15 % апытаных[3].

    Пры рымінгу (стымуляцыі ануса і пахвіны языком і губамі ці засоўванні языка ў задні праход) высокія рыскі пераносу страўнікава-кішачных інфекцый. Аднак, негігіенічныя гульні існуюць таксама і ў гетэрасексуалаў[2].

    Ступені рызыкі сексуальных паводзін

    Дэпартамент аховы здароўя Сан-Францыска вылучыў некалькі ступеняў рызыкі заражэння ВІЧ-інфекцыяй сярод МСМ у залежнасці ад розных сексуальных практык:[9]

    Пры анальным сексе з пранікненнем маецца найбольш высокая рызыка перадачы ВІЧ пасіўнаму партнёру, ён значна вышэйшы, чым пры вагінальным сексе[10]. Для актыўнага партнёра таксама існуе рызыка інфіцыравання[11]. Перадача ВІЧ пры неабароненых аральна-генітальных сексуальных кантактах таксама магчымая, хоць рызыка заражэння лічыцца невялікай[11].

    Гл. таксама

    Зноскі

    1. 1 2 3 4 5 Исаев, 2003, с. 46-55
    2. 1 2 3 4 5 6 7 8 Кон И. С.. Голубая эротика // Лунный свет на заре. Лики и маски однополой любви. — 2-е изд., перераб. и доп. — м: Олимп, ACT, 2003. — 576 с. — ISBN 5-17-015194-2, ISBN 5-8195-0836-X.
    3. 1 2 3 4 У Германіі апублікаваны вынікі даследавання сексуальнага жыцця МСМ Архівавана 14 ліпеня 2014. // LGBTsmi, 23.01.2013
    4. ↑ Haeberle, 1985, Kapitel 7.3.1. Manueller Verkehr
    5. ↑ Haeberle, 1985, Kapitel 7.3.3. Genitalverkehr
    6. 1 2 3 Haeberle, 1985, Kapitel 7.3.2. Oralverkehr
    7. 1 2 3 4 5 6 Haeberle, 1985, Kapitel 7.3.4. Analverkehr
    8. ↑ Дерягин Г. Б. Гомосексуализм, бисексуальность
    9. ↑ Сексуальныя фактары рызыкі заражэння ВІЧ-інфекцыяй у МСМ Архівавана 6 чэрвеня 2014.
    10. ↑ ЮНЭЙДС: СПИД и МСМ, 2000, с. 3
    11. 1 2 ЮНЭЙДС: СПИД и МСМ, 2000, с. 4

    Літаратура

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (2):
    Катэгорыя·Аднаполая сексуальнасць
    Катэгорыя·Формы сексуальнай актыўнасці