У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кадаша.
Пал Ка́даша (венг.: Kadosa Pál; 6 верасня 1903, Лева, Аўстра-Венгрыя, цяпер Левіцы, Славакія — 30 сакавіка 1983, Будапешт, Венгрыя) — венгерскі кампазітар , педагог, піяніст . Народны артыст Венгрыі (1963). Ганаровы чл. Каралеўскай акадэміі музыкі ў Лондане (1967), член-карэспандэнт Акадэміі мастацтваў ГДР (1970). Лаўрэат прэміі імя Л. Кошута 1950, 1975 і Ф. Эркеля 1955, 1962.
У 1927 годзе скончыў Вышэйшую музычную школу ў Будапешце па класах кампазіцыі (клас З. Кодая) і фартэпіяна, выкладаў у ёй, з 1945 года прафесар. З 1923 года выступаў як піяніст. Арганізатар 1-га Міжнароднага конкурсу імя Б. Бартака і Фестывалю музыкі ў Будапешце.
У творчасці развіваў традыцыі Бартака. Сярод твораў: опера-араторыя «Дзяржаве ўласціва памыляцца» (паст. 1947), «Прыгода ў Хусце» (1951), 5 кантат; 8 сімфоній (1942—1968); 7 канцэртаў для інструментаў з аркестрам, камерна-інструментальныя ансамблі, вакальныя цыклы, фартэпіянныя п’есы і інш.