У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дудчык. Павел Андрэевіч Дудчык (12 ліпеня 1918, вёска Казённыя Паршні, Аршанскі раён — 17 красавіка 1994) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза.
У Чырвонай Арміі з 1938 г. У 1942 г. скончыў Бранскае ваенна-палітычнае вучылішча, у 1950 г. — Вышэйшую афіцэрскую артылерыйскую школу.
У Вялікую Айчынную вайну з мая 1942 г. на Калінінскім, Паўночна-Заходнім, 2-м Прыбалтыйскім, 1-м Украінскім і 4-м Украінскім франтах. Вызначыўся ў баях пад горадам Ліепая і за вёску Берзі (сучасны Добэльскі край, Латвія) у снежні 1944 г.: артылерыйская батарэя пад камандаваннем капітана Дудчыка за 6 гадзін адбіла 11 варожых контратак, знішчыла каля 200 гітлераўцаў, падбіла 8 танкаў і прымусіла ворага адступіць. Герой Савецкага Саюза (29.06.1945 г.).
Да 1959 г. у Савецкай Арміі, палкоўнік. Працаваў начальнікам штаба грамадзянскай абароны на Мінскім аўтазаводзе[1]. Памёр і пахаваны ў Мінску.