wd wp Пошук: ⬜

Народны фронт вызвалення Палесціны

Народны фронт вызвалення Палесцiны (НФВП, англ.: Popular Front for the Liberation of Palestine, араб. الجبهة الشعبية لتحرير فلسطين, Al-jabha al-sha’biyah li-tahrir filastin‎‎) — леварадыкальныя марксісцкая ваенізаваная арганізацыя, якая выступае за стварэнне незалежнай Палесцiнскай дзяржавы. Заснавана ў 1967 з зліліся трох палесцiнскіх груп: «Палесцінскага вызваленчага фронту» Ахмада Джыбрыла (створаны ў 1961), групы «Героі Вяртання» і групы «Моладзь-помсьнік».

Групоўка вядомая таксама як «Група Чырвоныя арлы», «Група Халхуд».

НФВП прызнаны тэрарыстычнай арганізацыяй у ЗША, Канадзе, ЕС, Вялікабрытаніі і Ізраілі.

Заснавальнік партыі і яе лідар з 1967 да 2008 — Жорж Хабаш. Яго бліжэйшы памочнік, які займаўся (да смерці ў 1978) планаваннем і правядзеннем терактаў —Вадэй Хадад. У цяперашні час лідар руху — Ахмад Садат.

Арганізацыя ўваходзіць у склад Арганізацыі вызвалення Палесціны і з’яўляецца другой па ваеннай і палітычнай сіле нерэлігійнай палестынскай арганізацыяй пасля ФАТХу Ясіра Арафата. Рух выступае за агульнаарабскай сацыялістычную рэвалюцыю. Пасля 1993 года выступае супраць «Дэкларацыі Прынцыпаў», падпісанай АВП з Ізраілем, у сувязі з чым прыпыніла сваё членства ў АВП. Аднак у 1999 годзе НФВП прыйшоў да пагаднення з АВП адносна перамоваў з Ізраілем і аднавіў сваё членства ў АВП.

Гiсторыя

Арганізацыя была заснавана Жоржам Хабашем, палесцінскім хрысціянінам родам з Ліды (Лод).

Члкны арганізацыі распачалі першыя ў гісторыі тэрарызму [2] акцыі па згону пасажырскіх самалётаў, у прыватнасці, угон самалётаў і захоп закладнікаў у «Доўсан Філд» (Іарданія) у 1970. Некаторы час у трэніровачных лагерах НФВП праходзіў падрыхтоўку Ільіч Рамірэс Санчэс па мянушцы «Карлас шакал», які стаў потым наёмным забойцам[3]. З НФВП супрацоўнічалі такія леварадыкальныя арганізацыі як Фракцыя Чырвонай Арміі і Чырвоная армія Японіі.

Палесцiнскія баевікі Народнага фронту вызвалення Палесцiны ў 1969 годзе.

Вобласць дзейнасці: Сірыя, Ліван, Ізраіль, тэрыторыі Заходняга берага ракі Iaрдан і Сектар Газа. Атрымлівае дапамогу з боку Сірыі і Лiвiі. У 1977 ад НФВП аддзялілася групоўка Палесцінскі фронт вызвалення (ПФВ), якая захапіла 7 кастрычніка 1985 італьянскі пасажырскі карабель Achille Lauro.

У 1969 годзе ад НФВП адкалолася левая фракцыя на чале Наіфам Хаватме, што ўтварыў Народна-дэмакратычны фронт вызвалення Палесціны (НДФВП), што пазней змяніла сваю назву на Дэмакратычны фронт вызвалення Палесціны. Прыхільнікі Хаватмы лічылі, што НФВП пад кіраўніцтвам Хабаша займаецца, галоўным чынам, ваеннымі аперацыямі, не надаваць належнай увагі развіццю ідэалогіі і аналізу.

На выбарах у Палестынскі заканадаўчы савет II склікання (25 студзеня 2006) НФВП выступаў пад імем «Спіс “Мучанік Абу Алі Мустафа”» і заняў трэцяе месца пасля ХАМАС і ФАТХ (42 101 голас, 4,25%) у прапарцыйнай сістэме, у ПЗС абраныя трое прадстаўнікоў: генеральны сакратар НФВП Ахмед Садат, Джаміль аль-Мадждалауі і Халіда Джарар.

Да моманту выбараў Ахмед Садат знаходзіўся ў палесцiнскай турме ў Іерыхоне пад аховай амерыканскіх і брытанскіх вайскоўцаў па абвінавачванні ў забойстве міністра турызму Ізраіля Рехавама Зеэва. 14 сакавіка 2006 турма была разбурана ізраільскімі войскамі, а які здаўся пасля недоўгачасовага супраціву Садат быў вывезены на ізраільскую тэрыторыю.

Лiтаратура

Александр Брасс. «Джордж Хабаш и Вади Хаддад» // Кто есть кто в мире террора. — М.: Русь-Олимп: Астрель: ACT, 2007. — С. 49—90. — 344 с. — ISBN 9851604429, 9789851604421, 5-9648-0100-5, 5-9648-0100-5, 5-9648-0100-5.

Зноскі

↑ Палітычныя партыі: даведнік / пад агул. рэд. В.У. Загладзіна і Г.А. Кісялёва. М., Политиздат, 1981. стр.191
↑ Скончался основатель НФОП Джордж Хабаш
↑ Александр Брасс: «Кто есть кто в мире террора», 2007, с. 4+

Спасылкi