.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Ясір Арафат (араб. ياسر عرفات, 24 жніўня 1929, Каір, Егіпет — 11 лістапада 2004, Парыж, Францыя) — лідар нацыянальна-вызваленчага руху Палесціны, кіраўнік Палесцінскай аўтаноміі. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1994, разам Шымонам Перэсам і Іцхакам Рабінам).
Поўнае імя Магамет Абдэль-Рауф Арафат Аскудва аль-Гусейні. Таксама вядомы як Абу Амар.
З дзяцінства Арафат быў вядомы са сваёй мянушкі Ясір, што азначае «лёгкі» па-арабску. Скончыў Каірскі ўніверсітэт (1955).
Адзін з заснавальнікаў (1956) і кіраўнікоў (з 1965) палесцінскай арганізацы аль Фатах. Старшыня (з 1969) Выканкома Арганізацыі вызвалення Палесціны (АВП). Вярхоўны галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі Палесцінскага руху супраціўлення (з 1970). У сакавіку 1989 прызначаны Выканкомам АВП прэзідэнтам Дзяржавы Палесціна, абвешчанай на сесіі Нацыянальнага савета Палесціны (парламент у выгнанні) у лістападзе 1988 у г. Алжыр. У 1993 падпісаў ізраільска-палесцінскае пагадненне аб узаемапрызнанні АВП і Ізраіля і аўтаноміі Палесціны.
Ясір Арафат у Вікіцытатніку | |
Ясір Арафат на Вікісховішчы |